فرادید؛ مردم هند به زودی هفتادمین سالگرد استقلال کشورشان از استعمار انگلیس را جشن می گیرند.
به گزارش فرادید، جنبش استقلالطلبی در شبه قاره هند در سالهای دهه 1930 میلادی اوج گرفت و طی سالهای جنگ دوم جهانی قدرت بیشتری یافت. این امر انگلیسیها را وادار کرد که بلافاصله بعد از پایان جنگ، آمادگی خود را برای اعطای استقلال به این کشور اعلام نمایند.
ولی آنان در عین حال با ایجاد اختلاف بین رهبران هندو و مسلمان از تحقق یافتن این امر جلوگیری میکردند. این اختلافات سرانجام با توافق درباره تقسیم هندوستان به دو کشور هند و پاکستان حل شد و قانون استقلال هند که منجر به تشکیل دو حکومت جداگانه در هندوستان شد، روز هجدهم ژوئیه 1947 از تصویب پارلمان انگلیس گذشت. به موجب این قانون، دو حکومت جدید در عین خودمختاری همچنان تحت سرپرستی انگلستان باقی میماندند و کمیسر عالی انگلیس به نمایندگی پادشاه انگلستان بر امور این کشورها نظارت میکرد.
با نزدیک شدن خاتمه نفوذ و استعمار چند صد ساله انگلستان در هند و به دنبال آن، طرح تأسیس یک حکومت مستقل اسلامی در ناحیه مسلماننشین این شبه قاره، کشور پاکستان متشکل از دو ناحیه شرقی (بنگلادش) و غربی (پاکستان) در اوضاعی آشفته تشکیل شد. در همین زمان آخرین نایبالسلطنه هند، در پانزدهم آگوست 1947 استقلال هند و پاکستان پس از 200 سال استعمار را اعلام کرد و گاندی رهبری هند و محمدعلی جناح مسئولیت اداره پاکستان را به عهده گرفتند.
در آستانه هفتادمین سالگرد استقلال هند "گتی ایمیج" شماری از عکس های قدیمی مربوط به پیش از استقلال این کشور و اوضاع نابسامان زندگی در آن زمان را در معرض بازدید قرار داده است. این عگس ها که به تازگی از چهار آلبوم اهدائی به ملکه "ویکتوریا" بازسازی و آماده نمایش شده بناها، اعیان و اشراف و زندگی روزمره مردم را به روایت عکاسانی که در اوخر قرن نوزدهم و پیش از اسقلال این کشور به آنجا سفر کرده اند نشان می دهد.
