رولد دال نویسنده بزرگ کودک و نوجوان

رولد دال نویسنده بزرگ کتاب های کودک و نوجوان یکی از معدود نویسندگان این ژانر است که اکثر کتاب هایش به آثار موفق سینمایی تبدیل شده اند. زندگی عجیب و غریب خود وی نیز دستمایه کتبی شده که به نگارش خود او چاپ شده است. نام او آنقدر بزرگ است که جایزه کتاب رولد دال را بعد از مرگش برای بهترنی کتاب کودک سال در نظر گرفته اند.

رولد دال نویسندۀ نروژی تبار در سال 1916 در انگلیس به دنیا آمد.وی در جنگ جهانی دوم شرکت کرد و در طی حادثه ای چنان با هواپیما سقوط کرد که وقتی فهمید زنده است باورش نشد!!در کودکی هم دز تصادفی که با ماشین هنگامی که خواهرش راننده بوده,تصادف دهشتناکی کرد و دماغش کنده شد!!البته طی جراحی وی به حال و روز خود برگشت.در سال 1942 به واشنگتن رفت و نویسندگی را در آنجا آغاز کرد.اولین کتب وی برای بزرگسالان و در مورد جنگ جهانی بود.مانند نخستین کتابش با نام:از آن سو به سوی تو.وی چندین مجموعه داستان دیگر هم نوشت ولی اولین کارش را در زمرۀ نوجوان با چارلی و کارخانه شکلات سازی و در ادامه با جلد دوم همین کتاب با نام:چارلی و آسانسور بزرگ شیشه ای.

وی بسیار محبوب گردید و سبک نویسندگی طنز وی در هیچ اثر دیگری به چشم نمیخورد.انگلستان وی را بزرگترین نویسندۀ نوجوان نامید(در این لیست به ترتیب انید بلیتون(نویسندۀ سری کتب گروه 5 که سریال آن با نام همراهان از تلویزیون ملی پخش می شد.)جی.آر.آر تالکین(ارباب حلقه ها)و جی.کی رولینگ(هری پاتر) بعد از دال جای گرفته اند.برخی دیگر از آثار وی که بیشتری ها به فیلم هم در آمدند و یا به در می آیند!! میتوان به:ماتیلدا.آقای روباه شگفت انگیز.هلوی غول پیکذ.بی.اف.جی. گریملینها.اشعار نفرت انگیز و….

رولد دال در ضمینه سینما وتلویزیون هم بیکار ننشسته بود,به طور مثال فیلمنامۀ:فردا هرگز نمیمیرد(که از سری فیلمهای جیمز باند هست)را وی نوشته.و یا داستانهای ترسناک غیر واقعی را برای مجموعه ترسناک داستانهای باور نکردنی(که از شبکۀ تهران پخش میشد) اکثرش را اونوشته است. وی همچنین کتابهای بر اساس زندگی خودش و تجربیاتش نوشته است.

((پسر)) داستان کودکی پر از هیجان اوست.((سفر تک نفره))داستان دوران جوانی و جنگ جهانی است.((سال من))داستان چگونه زندگی کردن وی در یک سال هست.((آشپزی رولد دال)کتابی است مملو از غذاهای من در آوردی او و همسرش.

رولد دال در نوامبر 1990 و به دلیل بیماری نادری به نام سندروم میلودیسپلاستیک در گذشت. این بیماری ناهنجاری در تقسیم سلول بنیادی خون بوده از نظر کمی و کیفی در نقصان تولید سلول‌های خونی نقش دارد. قطعاَ کتابهای او در آینده جزو آثار کلاسیک خواهند بود.این را نیویورک تایمز پس از مرگش گفت.

یک مصاحبه کوتاه و خواندنی از آخرین مصاحبه های مطبوعاتی وی را برایتان میاوریم که در آن حرفهای جالبی رد و بدل شده است

– نویسندگی را به چه چیز تشبیه می‌کنید؟
– نویسندگی مانند قدم نهادن در یک پیاده‌روی طولانی است، عبور از دره‌ها و کوه‌ها و جاهای دیگر. در طول این پیاده‌روی، شما نخستین منظره‌ای را که می‌بینید، درباره‌اش یادداشت می‌کنید، سپس کمی جلوتر می‌روید، به بالای تپه‌ای می‌رسید، آن را هم یادداشت می‌کنید و به همین ترتیب هر روز به پیاده‌روی ادامه می‌دهید و از زاویه‌های مختلف، همان چشم‌انداز را می‌بینید. وقتی به قله‌ی بلندترین کوه می‌رسید، کتاب به پایان می‌رسد؛ چرا که از آن بالا بهترین منظره را خواهید دید. همه چیز را در کنار هم می‌بینید. اما این مسیر، بسیار طولانی و حرکت، بسیار کُند است.

– چگونه ایده‌های داستان‌هایتان را پیدا می‌کنید؟
– ایده یک داستان در ابتدا به شکل بذر یا نهالی بسیار کوچک پیدا می‌شود که البته خیلی هم راحت به دست نمی‌آید. ممکن است شما به مدت یک سال در این سو و آن سو پرسه بزنید تا بذر ایده‌ای خوب پیدا کنید. من وقتی ایده‌ای خوب پیدا می‌کنم، سریع آن را یادداشت می‌کنم تا از یادم نرود. اما هیچ عجله‌ای نمی‌کنم و بلافاصله شروع به نوشتن داستان نمی‌کنم. خیلی با دقت دور و بر آن بذر ایده قدم می‌زنم و نگاهش می‌کنم. آن را بو می‌کنم تا ببینم آیا این بذر قابل رشد است یا نه. چرا که وقتی شروع به نوشتن داستان کردید، قدم به سفری یک ساله گذاشته‌اید و این تصمیمی بزرگ است.

– چگونه شخصیت‌هایی جالب خلق می‌کنید؟
– وقتی شما دارید کتابی می‌نویسید که شخصیت‌های آن کتاب مخالف حیوانات هستند، خوب نیست که شخصیت‌هایی معمولی داشته باشید؛ چون‌که آن‌ها هرگز باعث جذب خوانندگان شما نمی‌شوند. هر نویسنده‌ای در جهان باید شخصیت‌هایی را خلق کند که چیزی جالب در موردشان وجود داشته باشد. این موضوع در کتاب‌های کودکان بیش‌تر اهمیت دارد.

من به این نتیجه رسیده‌ام که برای این‌که شخصیت‌های داستان‌هایم برای بچه‌ها واقعاً جالب باشند، باید تمام خصوصیات آن‌ها را ـ چه خوب، چه بد ـ بزرگ‌نمایی کنم. بنابراین اگر شخصی واقعاً بداخلاق، بد یا ظالم است، شما باید او را خیلی بد اخلاق، خیلی بد و خیلی ظالم معرفی کنید. اگر آن‌ها زشت هستند، باید آن‌ها را به نهایت زشت جلوه دهید. به نظر من این روش، روشی جالب و تاثیرگذار است.