مطالعه در اوضاع و احوال عموم جریان‌های اجتماعی، سیاسی، بنیادهای تربیتی و حتّی مکاتب آموزشی نشان می‌دهد که جملگی آنان، آنگاه که برای تربیت نیرو و جریان‌سازی دراز مدّت و تحوّل ژرف عزم را جزم می‌کردند به سراغ گروه سنّی «کودک و نوجوان» می‌رفتند، امّا آن زمان که بنا را بر مسئله‌سازی و بحران آفرینی می‌گذارنند، راه میانه را رفته و یک راست به سراغ جوانان می‌روند. حکمت این کار معلوم است. شور و خلجان جوانی، استعداد جریان‌سازی فعال و پر رنگ را در هر صورت و وجهی فراهم می‌آورد، ضمن آنکه بلند پروازی نفس آدمی در این مقطع به گونه‌ای است که وقتی مقصد و مطلوبی را فراروی خود شناسید، در انتظار نمی‌نشیند. خود اقدام می‌کند، حتّی با کمترین امکان آنها به سان مردان و زنان میانسال کمتر به محافظه‌کاری مبتلایند و از دیگر سو فاقد تجربه تا به مدد آن بتوانند قبل از شور برداشتن دربارة موضوعات تفکر و تأمل کنند. ضمن آنکه به دلیل آنچه اشاره کردم، زمین زیر پایشان سست است. از این رو، امکان گذر از جان و مال برایشان سهل و ساده. به برنامه‌ها و عملکرد گروهک‌ها بنگرید. عموم گروهک‌های جریان‌ساز و بحران‌آفرین به سراغ دختران و پسران جوان می‌روند. نیرویی بالقوّه که چون سیل، وقتی که سرازیر شود، همه چیز را در فراروی خود در هم می‌کوبد و پیش می‌رود.
در گذشته، توده‌ای‌ها از کودکان و نوجوانان شروع می‌کردند. زمینه و زیرساخت اوّلیة انقلاب اسلامی هم توسط بسیاری از علما و روحانیون حوزه‌های علمیه وقتی مشکل گرفت که هزاران کودک و نوجوان را به انحاء مختلف زیر پر و بال گرفتند. دهة سی و چهل شمسی و مؤسسات تبلیغی مذهبی این دو دهه شاهد خوبی است، برای مدّعای این حقیر.
گروه‌های اپوزیسیون، اسم از مهاجمان فرهنگی، فمنیست‌ها، سلطنت طلب‌ها و سایران، در دهة اوّل از انقلاب اسلامی، وقتی که زمینه‌های حرکت براندازانه را فراهم می‌کردند، در گام نخست به سراغ جوانان رفتند. آنها حوصله و صبوری برای کار بلند مدّت نداشتند. نتیجة سریع می‌خواستند از این رو، با هر لطایف الحیل از جوانان، اعم از دختر و پسر، مسئله ساختند. رسانه‌های فراوان مددرسان غربی و استکباری، جریان‌های روشنفکر سکولار و سایران، آتش بر خرمن جوانان زدند و در تلاشی پیوسته، ابتدا به جعل مسئله در ذهن‌ها و زبان‌ها مشغول شدند و سپس جوانان مسئله‌دار شده را فرا خواندند تا با تشکل‌های مختلف سیاسی اجتماعی از تشکل‌ها برای ضربه زدن به کیان انقلاب اسلامی استفاده کنند.
توجّ کنید، در آوریل 1979 یعنی بلافاصله پس از وقوع انقلاب اسلامی، بخش فارسی رادیو صدای آمریکا ابتدا با انگیزة جهت‌دهی و پس از آن با هدف مقابله با انقلاب اسلامی و به چالش کشیدن آن تأسیس می‌شود. در همان ماه‌های اوّل یعنی، 22 نوامبر 1979، بهائیان وارد این معرکه شده و اجرای برنامه‌های صدای آمریکا را عهده‌دار شدند.
«آلن هایت در کتاب تاریخ VOA، زمان تأسیس تلویزیون فارسی صدای آمریکا را سال 1996 م. عنوان می‌کند؛ یعنی حدود دو دهه بعد از راه‌اندازی رادیو صدای آمریکا تلویزیون فارسی آمریکا نیز با محوریت بهائیان به راه می‌افتد.
آقا کنت تام لینسون، از اعضای آیپاک یا همان جامعة لابی یهودیان ایالات متحده گروهی از سرشناسان بهایی را وارد چرخة مدیریتی صدای آمریکا ساخت.
فهرست بلندی از محفل کارمندان و مدیران بهایی این رسانة فارسی زبان می‌توان ارائه کرد. اطّلاعات تکمیلی را با مراجعه به سایت موعود دریافت کنید.
شایان ذکر است، مجوعة صدای آمریکا، دارای 44 پخش کنندة رادیویی و 24 پخش کنندة تلویزیونی است، که گسترة پخش آن آسیا، اروپا و شمال آفریقاست و در کنار رادیوی عمومی ملّی، هر دو زیرمجموعة هیئت مدیرة رسانه‌های خارجی دولت ایالات متحدة آمریکا یا همان BBC هستند که زیر نظر هیئت مدیره‌ای متشکّل از اعضای شورای روابط خارجی آمریکا و نمایندگان وزارت امور خارجة ایالات متحّده اداره می‌شوند، بگذریم.
اخیراً «دارالانشاء بیت العدل» دستورالعمل جدیدی برای بهائیان ایران صادر کرده است. در این دستورالعمل یکی از محورهای اصلی فعالیت‌های این فرقة ضالّه، نفوذ و ارتباط گیری با برخی رسانه‌ها اعلام شده است. این نفوذ در صورت‌های مختلف (مترجمی، خبرنگاری، طرح پرسش و..) انجام می‌شود تا به تدریج اهداف بهائیان صهیونیست از طریق رسانه‌ها القاء شود و در صورت لزوم نقش بازدارندگی از نشر اخبار ویژه را ایفا کنند. در این دستورالعمل از بهائیان برای مشارکت بیشتر در امور اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دعوت به عمل آمده است. پرداختن به حقوق زنان، تعمیم آموزش کودکان و محیط زیست در زمرة سایر توصیه‌های دارالانشاء بیت العدل بهائیان است.
شاید به همین دلیل است که برخی از بهائیان مأمور سرمایه‌گزاری جهت تأسیس «مهد کودک» و مدیریت مراکزی از این دست شده‌اند.
پذیرش سرپرستی کودکان بی‌سرپرست با نیّت بهائی پروریدن این کودکان معصوم و همچنین تأسیس دفاتر حقوقی در مزرة سایر فعالیت‌های اجتماعی این گروه قابل شناسایی است.
دو حرکت موازی یعنی تلاش برای تربیت کودکان و جریان‌سازی اجتماعی از طریق رسانه‌ها حکایت از آن می‌کند که فرقة ضالّه برای دو مقطع دراز مدّت و کوتاه مدّت برنامه‌ریزی کرده است. سازمان مدیریت جهانی فرقه یا همان «بیت العدل اعظم» که در اسرائیل مستقر است، از پیروان خود خواسته تا آنان با تأسیس سایت‌ها و وبلاگ‌ها ضمن ارائة مطالب متنوّع در توصیف بهائیت به نقد و تحلیل اشخاص حقیقی و حقوقی مسلمان مستقر در جمهوری اسلامی کنند. آنها به طور جدّی از اواخر سال 84 در اینترنت ایران فعال شده‌اند. عمر فعالیت آنها در فضای مجازی آمریکا به ده سال می‌رسد.
چنانکه قبلاً نیز متذکر شده‌ام، صهیونیست‌های به ظاهر مسلمان چون غدّه‌ای سرطانی «ایران شیعه» در ساحت فرهنگی و اعتقادی شیعیان جعل شدند، به همان سان که رژیم اشغالگر فلسطین در این منطقه جعل شد تا خدمتگزار و مجری اوامر فراماسونری جهانی شوند. بسط سکولاریسم، اباحیت یا همان لیبرالیسم و پلورالیسم در گام اوّل و پس از آن لامذهبی و استماله در شیطان‌پرستی ماسونی در دستور کار این فرقه‌هاست.
از این رو، شناسایی نمایندگان ماسونیست جهانی، مصونیت بخشی به جامعه و به ویژه جوانان و بازدارندگی از رشد و توسعة فعالیت آنها وظیفة عموم مردم و مدیران و دست‌اندرکاران امور فرهنگی جامعة اسلامی ماست.
والسلام
منبع:www.mouood.org
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سایت : vbolandi 