در محیط مدرسه، دوستان همسال و همکلاسی‌های او برای او اهمیت پیدا می‌کنند. بعضی از کودکان به طور ذاتی خجالتی و ساکت هستند. آنها در این دوران عقب‌نشینی می‌کنند و مهم است که آنها را از خلوت خود بیرون بکشیم و به آنها کمک کنیم برای جلب احترام دیگران، با همسالان خود ارتباط برقرار کنند.
برای کودک آسان است که در محیط خانه پر شور باشد. او با عشق و تایید والدین خود احاطه شده و احساس امنیت می‌کند. با این وجود وقتی او بزرگ می‌شود وضعیت فرق می‌کند.
در محیط مدرسه، دوستان همسال و همکلاسی‌های او برای او اهمیت پیدا می‌کنند. بعضی از کودکان به طور ذاتی خجالتی و ساکت هستند. آنها در این دوران عقب‌نشینی می‌کنند و مهم است که آنها را از خلوت خود بیرون بکشیم و به آنها کمک کنیم برای جلب احترام دیگران، با همسالان خود ارتباط برقرار کنند.
کودکان با اجتماعی شدن آشنایی ندارند و این کار برای همه آنها آسان نیست. برخی از کودکان درون‌گرا هستند و لازم است به آنها یاد بدهیم چگونه با دیگران معاشرت کرده و رابطه برقرار کنند. دوستان خوب می‌توانند زندگی آنها را کامل کنند و شما نمی‌خواهید آنها چنین فرصتی را از دست بدهند. اگر کودک شما منزوی است، با کمی مراقبت و توجه می‌توانید به او کمک کنید حرف خود را بزند و مهارت‌های اجتماعی را فرا بگیرد.
علل کمرویی
بعضی از کودکان بسیار خجالتی هستند و دوست پیدا کردن برای آنها مشکل است. آنها دوست دارند با بقیه کودکان بازی کنند اما از آنجا که فاقد مهارت‌های اجتماعی هستند، نمی‌دانند چگونه باید به سایرین بپیوندند. کودک ممکن است مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری، عدم توجه یا کمرویی داشته باشد. این مانعی بین کودک و سایر کودکان ایجاد می‌کند و او دوستی نخواهد داشت.
ممکن است کودک به بیماری اوتیسم مبتلا باشد. در این حالت او به مراقبت و درمان ویژه نیاز دارد. این روزها کودکان به آسانی ارتباط برقرار نمی‌کنن؛ چون عادت کرده‌اند تنهایی در مقابل تلویزیون یا با بازی‌های کامپیوتری وقت بگذرانند. این فقدان روابط اجتماعی به بروز مشکل در دوست‌یابی کودکان منجر می‌شود.
بعضی از کودکان فرصتی برای دوست پیدا کردن ندارند. ممکن است در همسایگی کسی نباشد که کودکان همسن و سال وی داشته باشد. دنیا محل رقابت است و برخی از کودکان برنامه‌هایی دارند که آنها را خیلی مشغول می‌کند. آنها به کلاس‌های ورزشی می‌روند یا سرگرمی‌های مختلفی دارند که دیگر وقتی برای معاشرت با سایر کودکان برای آنها باقی نمی‌گذارد.
نکاتی برای کمک به کودک برای غلبه بر کمرویی
خود را درگیر فعالیت‌های فرزندانتان کنید. از آنجا که کودک خود را تماشا می‌کنید، این کار به او احساس امنیت می‌دهد. او مطمئن‌تر و اجتماعی‌تر می‌شود. باشگاه‌ها و انجمن‌های فراوانی هستند که فعالیت‌های اجتماعی را سازماندهی می‌کنند. بعضی از مدارس نیز برای چنین فعالیت‌هایی برنامه‌ریزی می‌کنند. عضو چنین باشگاه‌هایی شوید و کودک خود را در این فعالیت‌ها شرکت دهید.
با پدر و مادرهایی که کودکی همسن و سال فرزند شما دارند دوستی کنید. اگر کودک شما ببیند که شما با پدر و مادر سایر کودکان معاشرت می‌کنید، بر کمرویی خود غلبه می‌کند. این کار همچنین دایره دوستان شما را نیز وسیع‌تر خواهد کرد.
