باقر پورقاسم در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، درباره مدل جدید قراردادهای نفتی و شائبه کم‌رنگ شدن حوزه پژوهش در شرکت نفت با توجه به واگذاری بسیاری از میادین نفتی به شرکت‌های خارجی، اظهار کرد: دستورالعمل جدید برای راهبری پروژه‌های پژوهشی روی میز پژوهش و فناوری نیست و عموماً این مسأله به مدیریت فنی برمی‌گردد.
وی تصریح کرد: بر اساس دستورالعملی که ابلاغ‌شده، کلیه طرح‌های پژوهشی که قرار است در قالب قانون IPC اجرا شود حتماً و حتماً در هر میدان باید یک دانشگاه داخلی متولی انتقال فناوری باشد و از ابتدای قرارداد باید آن دانشگاه پابه‌پای شرکت خارجی یا داخلی این مسئولیت را بر عهده بگیرد.
رئیس اداره پژوهش و فناوری شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب ادامه داد: به نظر من با توجه به این تمهیداتی که در نظر گرفته‌شده، این مسأله اگر به همین سبک که قانون و دستورالعمل مشخص کرده است، اجرا شود هیچ‌گونه اثر منفی روی روند پروژه‌های تحقیقاتی نمی‌تواند داشته باشد.
پورقاسم همچنین درباره گلایه دانشگاه شهید چمران نسبت به عدم مشارکت‌دادن این دانشگاه در پروژه‌های تحقیقاتی میادین نفتی با وجود توانمندی‌های منحصربفرد در حوزه زمین‌شناسی نفت به‌عنوان تنها دانشگاه ارائه‌دهنده دکتری این رشته در کشور و مطالعات گسترده روی میادین در حوزه اکتشاف و کاهش ریسک حفاری، گفت: این گلایه‌مندی را می‌پذیرم و ما هم درخواست‌کننده آن بودیم که از این توانمندی‌ها به نحو احسن استفاده شود.
وی خاطرنشان کرد: حتی درخواست دادیم که یک میدان با طور اختصاصی کنار 6 میدان نفتی شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب در این طرح که در حال حاضر به دانشگاه‌ها واگذار شده‌اند به دانشگاه شهید چمران داده شود، اما متأسفانه ما تصمیم‌گیرنده درباره این موضوع نبودیم و اختیار تصمیم‌گیری را نداشتیم.
رئیس اداره پژوهش و فناوری شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب اظهار کرد: به همین دلیل علی‌رغم پیگیری‌هایی که تاکنون انجام دادیم نتوانستیم این موضوع را مصوب و ابلاغ کنیم، اما در تمام مکاتبات با مراکز تصمیم‌گیری این مسأله را منعکس و درخواست کردیم یکی از میادین مناطق نفت‌خیز جنوب به‌طور اختصاصی به دانشگاه شهید چمران واگذار شود.
پورقاسم در عین حال افزود: بااین‌وجود هرچند این اقدام صورت نگرفته است، اما با توجه به حضور دانشگاه صنعت نفت در این طرح به‌عنوان یک دانشگاه درون‌استانی، تمهیدات ویژه‌ای اندیشیده شده است که دانشگاه شهید چمران بتواند در قالب همین طرح مشارکت کند و از توانایی‌های این دانشگاه استفاده شود؛ از این نظر محدودیتی وجود ندارد، اما اینکه پروژه به‌طور مستقیم به خود دانشگاه داده شود، متأسفانه در حوزه اختیارات شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب نبوده است.
وی در خصوص ایرادات مطرح نسبت به مشارکت دانشگاه شهید چمران گفت: شخص وزیر نفت و وزیر علوم در مورد اینکه کدام دانشگاه‌ها در طرح حضور داشته باشند، تصمیم مشترکی اتخاذ کردند؛ به‌عبارت‌دیگر در تیرماه سال 94 صورت‌جلسه‌ای توسط وزرای نفت و علوم امضا شد که دانشگاه‌ها در آنجا انتخاب شده بود.
رئیس اداره پژوهش و فناوری شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب ادامه داد: حال اینکه نحوه انتخاب یا دلیل انتخاب چگونه بوده است، چیزی نیست که بتوانم به آن پاسخ دهم اما دانشگاه شهید چمران باید بخشی از گلایه‌مندی خود را از طریق وزارت علوم عنوان می‌کرد؛ اگر پیگیری‌های لازم صورت می‌گرفت شاید همان زمان این تصمیم‌گیری انجام می‌شد.
پورقاسم تصریح کرد: با پیگیری‌هایی که ما انجام دادیم، می‌گویند درهرحال 9 دانشگاه انتخاب شده‌اند. اگر قرار باشد همه دانشگاه‌ها را در طرح مشارکت دهیم تعداد دانشگاه‌ها زیاد می‌شود و این طرح نمی‌تواند به این صورت اجرا شود ولی دلیلی بر عدم استفاده از توانایی‌های آن‌ها نیست و دانشگاه‌های منتخب می‌توانند از توانایی دیگر دانشگاه‌ها استفاده کنند.
وی با بیان اینکه کل طرح برای 9 میدان نفتی تعریف شده است، خاطرنشان کرد: این میادین به هفت دانشگاه و 2 مرکز تحقیقات (پژوهشگاه صنعت نفت و پژوهشکده ازدیاد برداشت) واگذار شده است؛ از مجموع این میادین 6 میدان مربوط به مناطق نفت‌خیز جنوب است که چهار میدان توسط دانشگاه‌ها و 2 میدان نیز از سوی مراکز تحقیقاتی طرف قرارداد هدایت می‌شوند.
رئیس اداره پژوهش و فناوری شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب یادآور شد: وزارت نفت طی سال‌های گذشته برخی سرمایه‌گذاری‌ها در بعضی دانشگاه‌ها مانند دانشگاه صنعتی شریف، امیرکبیر، شیراز، سهند تبریز و تهران انجام داده است؛ اکنون وزارت نفت بر اساس سرمایه‌گذاری‌های قبلی که در قالب تجهیز آزمایشگاه‌های مربوط به ازدیاد برداشت و اعزام برخی اساتید برای فراگیری دوره‌های پیشرفته به خارج از کشور انجام داده، این دانشگاه‌ها را انتخاب کرده است.
پورقاسم عنوان کرد: این به‌منزله آن است که سیاست‌گذاری‌ها از قبل صورت گرفته است و اکنون به دنبال آن هستند که از نتایج این سیاست‌گذاری و سرمایه‌گذاری‌ها استفاده کنند. حال اینکه دانشگاه شهید چمران به‌عنوان یک دانشگاه مادر توانایی سرمایه‌گذاری در این زمینه را دارد، برای ما کاملاً محرز و مشخص است ولی ما در مقام تصمیم‌گیری نیستیم و مبانی تصمیم‌گیری نیز چیزی بوده که میان وزرای نفت و علوم انتخاب شده است.
انتهای پیام
