به گزارش ایسنا، "ژان باتیست پرن"(Jean Baptiste Perrin)، فیزیکدان فرانسوی در 30 سپتامبر سال 1870 در شهر لیل فرانسه به دنیا آمد.
پرن در سالهای 1894-1897 در مدرسه تدریس می‌کرد و در همان سال‌ها مطالعه در مورد پرتو کاتدی و اشعه ایکس را آغاز کرد. او در سال 1897 موفق شد دکترای علوم خود را دریافت کند و در همان سال نیز به سمت پژوهشگر شیمی‌فیزیک "دانشگاه سوربن" (Sorbonne) فرانسه درآید.
پرن در سال 1910، استاد دانشگاه سوربن شد و این سمت را تا هنگام اشغال فرانسه توسط آلمان در خلال جنگ جهانی دوم حفظ کرد.
در سال 1895، پرن نشان داد که پرتوهای کاتدی، از بار الکتریکی منفی در طبیعت ساطع می‌شوند. همچنین، او با چند روش، "عدد آووگادرو" که اکنون با نام "ثابت آووگادرو" شناخته می شود، معین کرد. پرن توانست انرژی خورشیدی ناشی از واکنش‌های ترموالکتریک هیدروژن را نیز توضیح دهد.
پس از مقاله "آلبرت اینشتین" (Albert Einstein) در مورد "حرکت براونی"(Brownian motion) در روابط اتم‌ها، در سال 1905 به چاپ رسید، پرن آزمایشی را برای بررسی و اثبات پیش‌بینی‌های اینشتین انجام داد که در نتیجه آن، بحثی که به مدت یک قرن در مورد نظریه اتمی "جان دالتون"(John Dalton) به طول انجامیده بود، حل شد.
در سال 1926، پرن موفق شد جایزه نوبل را برای این کار و بررسی دیگر خود در مورد "ناپیوستگی در ساختار ماده" که پایانی قطعی برای بحث طولانی در مورد مسئله حقیقت فیزیکی مولکول‌ها بود دریافت کند.
در سال 1919، پرن ادعا کرد که واکنش‌های هسته‌ای می‌توانند منبع انرژی ستارگان را فراهم کنند. او فهمید که جرم اتم هلیم، کمتر از چهار اتم هیدروژن است و "همبستگی جرمی انرژی" مطرح شده توسط اینشتین، نشان می‌دهد که شاید ترکیب هسته‌ای(4 H → He)، انرژی لازم را برای درخشش ستارگان در میلیاردها سال فراهم کرده باشد.
پرن در طول عمر خود، کتاب‌ها و مقلالات بسیاری نوشت. او همچنین، جوایز معتبر بسیاری دریافت کرد که از آن میان می‌توان "جایزه ژول"(Joule Prize) از انجمن سلطنتی در سال 1896 و "جایزه لاکاز" (La Caze Prize) از آکادمی علوم فرانسه را نام برد.
پرن، از اعضای "انجمن سلطنتی لندن"(Royal Society of London) و آکامی‌های علوم بلژیک، سوئد، تورین، پراگ، رومانی و چین به شمار می‌رفت.
ژان باتیست پرن، در 17 آوریل سال 1942 چشم از جهان فروبست.
