ستاره آسمانی

سخنان آیت الله محمد عیسی محقق خراسانی
در مراسم استقبال از علامه بلخی در شب افتتاح حسینیه امام سجاد (ع) در محله جدیده نجف اشرف در سال 1346
بسم الله الرحمن الرحیم: رسول گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) درباره عالم خدمت گذار و مجاهد فی سبیل الله می فرماید: علمای جامع الشرایط به منزله ستارگان آسمان هستند. همان طوری که در شب های ظلمانی دریا و صحرا، مردم به کمک نور ستارگان طی طریق می کنند، در حوادث و بلایا و رخدادهای اجتماعی نیز علما، چراغ راه هدایت مردم هستند. پس اگر غروب کنند راه یافتگان دوباره گمراه می شوند». مقام و منزلت عالم آگاه به زمان نزد پروردگار جهان، پیامبران الهی، امامان معصوم (ع) و جوامع اسلامی بسیار محترم و عزیز است.
در همین جا باز من در حضور علماء، فضلا، اندیشمندان و مردم محترم و قدرشناس، مقدم پر برکت و با میمنت شخصیت بزرگ، دانشمند محترم، حضرت آقای بلخی را به نجف اشرف گرامی دارم. از اینکه به جمع ما تشریف آوردند و قدم بر روی چشمان ما گذاشتند، بسیار خوشحال هستیم. از شما علماء و طلاب عزیز و مردم گرانقدر هم که به افتخار تشریف فرمائی ایشان قدم رنجه فرمودید، و از راه های دور و نزدیک به این مکان مقدس آمده اید، کمال سپاس گذاری را داریم.
این عالم مجاهد و دردمند، پس از سال ها مبارزه و خدمت به مردم و ملت محروم افغانستان و با دست پر و یک جهان آرزو و امید و عزم راسخ و قوی نزد شما آمده است. آری هر ملتی باید به وجود عالمان خدمتگذار و شریف که چراغ هدایت و راهنمای جامعه خویش هستند افتخار کند، و به آن ببالد. چون وجود این شخصیت هاست که جامعه را می سازد، و به آن عزت و سرافرازی و سربلندی می بخشد. امروز آقای بلخی یک عالم آگاه به مسایل روز و عصر خویش می باشد. احوال و اوضاع دنیای اسلام و کشور و ملت خود را به خوبی می شناسد. یک عالم با مسئولیت، آرمانخواه، انقلابی شجاع که دشمن از وجودش در هراس است. ما علما باید از عملکرد و رفتار این عالم مجاهد درس بگیریم. سی سال از بهترین دوران جوانی خویش را در مبارزه با استبداد گذراند. این هنر بزرگ که کار هر کسی نمی تواند باشد. این سی سال با چه شرایطی سپری شد. گاهی در زندان. گاهی در سرما. گاهی در گرما. گاهی در مشکلات آوارگی و جو خفقان و ارعاب. به این می گویند مبارزه و مجاهدت که ذره ای از مواضع و اهداف خود عقب نشینی نمی کند. تا بدست آوردن حقوق و خواسته های جامعه این راه پر خطر را ادامه می دهد.
علما و بزرگانی که در این مجلس حضور دارند، اگاهند که پیوسته بشارت های خیر از سوی ایشان به ما می رسید. این نور چشمان ما و شما هم اکنون قدم روی دل های مان گذاشته و این سعادت بزرگی است که نصیب ما و شما شده است. امیدواریم از راهنمائی های دل سوزانه ایشان استفاده کامل را ببریم.
امشب حسینیه پر برکت امام سجاد (ع) که با کمک و یاری شما مردم و ارشادات این عالم خدمتگذار پایه گذاری شده به دست حضرت آقای بلخی افتتاح می شود. امیدواریم که این مکان مقدس زمینه انسجام و اتحاد هر چه بیشتر علما و مدرسین حوزه به ویژه مهاجرین عزیز افغانی و ارتباط نزدیکتر آنان با یکدیگر گردد. در حقیقت زبان من از سخن گفتن در برابر نابغه سخن و گوینده توانایی چون جناب آقای بلخی الکن است. از این رو بیش از این روا نمی دارم که وقت گرانبهای ایشان را بگیرم. مجلس را در اختیارشان قرار می دهم تا از سخنان ارزشمند و گران مایه ایشان بهره کافی و وافی را برده باشیم.
دیدگاه آیت الله محمد عیسی محقق خراسانی پس از شهادت علامه بلخی
به طور فشرده ویژگی های شخصیتی علامه بلخی را بازگو می کنم. او پیش از هر چیز نسبت به مسایل اسلامی و دینی، انسانی دورنگر و خوش فکر بود و به موفقیت های ساده و معمولی بسنده نمی کرد. بر اساس همین دورنگری، برای آینده دراز مدت برنامه ریزی می کرد. ویژگی جهاد و مبارزه علامه بلخی از فرهنگ دینی و فقاهت تشیع برخاسته بود. مهربانی و نوعدوستی خود را نیز از همین فرهنگ گرفته بود. همین ویژگی ها از او فردی بی بدیل و شخصیتی چند بعدی ساخته بود. از دیگر ویژگی های او فداکاری در راه تحقق آرمان های قشر محروم و مظلوم جامعه بود. این ویژگی را بدان پایه در هیچ کسی ندیدم.
آشکار است که شجاعت و شهامت او را هنگام مبارزه و در جریان فعالیت های فرهنگی کم نظیر توصیف می کنم. قریحه قوی برای سرودن شعر داشت. اشعار جاندار و پر آوازه او نشان داد که این دستاوردهای فکری نمی تواند محصول محیطی غفلت زده و آرام بوده باشد. محیطی که در آن پیشگام شدن و حرف بالاتر از باورهای مردم زدن، جرم نابخشودنی محسوب می شد.
وقتی علامه بلخی در سال 1346 به نجف اشرف آمد، در دیدار با شخصیت های علمی، مدرسین حوزه و مراجع تقلید بسیار حکیمانه و هشیارانه رفتار می کرد. به طوری که علما و فضلای حوزه علمیه نجف اعم از ایرانی، افغانستانی و عرب به اندیشه های بلند و شایستگی های ویژه او احترام می گذاشتند. زیرا افکار نو همراه خود به نجف آورد، و تحول چشمگیری در حوزه ایجاد کرد. طلبه های افغانی پیش از آمدن علامه بلخی نمی دانستند چرا درس می خوانند، و چه بهره اجتماعی و فرهنگی می توانند از درس شان ببرند. بلخی در آن سخنرانی با شکوه در مراسم افتتاح حسینیه امام سجاد (ع) مسأله آرمانخواهی را در میان طلبه ها مطرح کرد. به علما و طلبه ها توصیه کرد که برای گرفتن حقوق مردم از نظام استبدادی حاکم آماده شوند و پس از پایان تحصیلات هرچه زودتر به زادگاه شان بازگردند.
دیدگاه تازه ای که علامه بلخی در آن مراسم مطرح کرد، هشدار به علماء و طلاب حوزه علمیه نجف اشرف نسبت به گسترش خطر کمونیسم در افغانستان بود. از علما و طلبه ها خواست که خود را برای مبارزه با اندیشه های الحادی و کمونیستی در افغانستان آماده کنند. توصیه کرد که دروس فلسفی و علم کلام بخوانند. در زمینه های اعتقادی بیشتر تلاش نمایند. تا بتوانند جوابگوی اندیشه های مارکسیستی و کمونیستی در افغانستان باشند. این نشان می دهد که علامه بلخی تا چه اندازه خطر گسترش کمونیسم را حس کرده بود. از آن زمان که فعالیت های احزاب چپ در افغانستان اوج نگرفته بود و گاهی به تبلیغات دست می زدند، یا تظاهراتی برپا می کردند، ولی بلخی شهید با فکر بلند و روشنی که داشت آینده را پیش بینی می کرد، و در صدد برآمد تا جلو نفوذ الحاد شرق بایستد.
چنانکه از رفتار و گفتار او آشکار بود، رمز پیشرفت ها و توفیقات آن مرد، فداکاری برای نجات مکتب تشیع و شیعیان محروم و مظلوم افغانستان از مشکلاتی که سال های متمادی دامنگیرشان شده بود. او برخلاف سایر علمای شیعه افغانستان، از جان و زندگی دست کشید و خود را قربانی مردم محروم شیعه کرد. سرانجام صادقانه و بی ریا تا پای دار پیش رفت. من فکر می کنم اگر افرادی پس از علامه بلخی دوران انقلابی اسلامی و حتی امروز در صحنه های پر خطر انقلاب اسلامی در افغانستان در پی اهداف و آرمان های ملی و اسلامی توده های مردم هستند، اثر هدفداری و مجاهدت علامه بلخی است که در دلها و مغزها به یادگار مانده است. مردان فداکار و مقاوم امروزی ما در حقیقت شاگردان مستقیم یا غیر مستقیم آن مرد بزرگ هستند.
منبع:شاهد یاران شماره 64