تدابیر درمانی و نحوه پیگیری توده‌های بزرگ خوش‌خیم چگونه است؟
با توجه به گسترش توده به کل بافت سینه، بافت پستان آتروفی شده (از بین می‌رود)، تحت نظر گرفتن بیمار جایز نمی‌باشد و حتی در سن منارک (آغاز دوران پریود) نیز توده باید خارج شود. در این حالت، به بیمار فرصت عمل جراحی ترمیمی را می‌دهیم تا پستان‌ها به صورت قرینه درآیند. نکته قابل توجه اینکه گروه توده‌های ساده و giant، ریسک (خطر) سرطانی شدن را ندارند.
گروه سوم: شامل توده‌های بسیار حجیم بوده که Phylloid یا برگی‌شکل نام دارند و سیستوسارکوم فیلوئید خوانده می‌شوند. در این توده‌ها 10 درصد احتمال بدخیمی وجود دارد و در صورت تهاجمی بودن به بافت‌های دیگر بدن گسترش می‌یابند.
وجه تمایز توده‌های فیلوئید (خوش خیم) با سارکوم (بدخیم) کدام است؟
وجه تمایز آن‌ها، طبیعت تومور و نحوه گسترش آن می‌باشد.
برای بیماری که با متاستاز (تهاجم به دیگر بافت‌های بدن) مراجعه می‌کند سارکوم و در صورت عدم تهاجم، فیلوئید تشخیص داده می‌شود. در ضمن بیوپسی پاتولوژی بین سارکوم و تومور فیلوئید ساده خوش‌خیم نمی‌تواند تمایزی قایل شود و سه بعدی مشخص‌کننده است.
نحوه سیر بیماری در توده‌های خوش خیم (فیلوئید) و سارکوم (بدخیم) چگونه است؟
در هر دو صورت رشد توده بسیار سریع می‌باشد و ممکن است حجم توده ظرف چند ماه به حدود 20 سانتی‌متر برسد.
درمان و پیگیری پزشک جراح در مورد توده‌های با این رشد سریع چگونه می‌باشد؟
با توجه به اینکه رشد سریع وجود دارد، چه توده خوش خیم باشد و چه بدخیم، به دلیل رشد و عدم خونرسانی و از بین رفتن (نکروز) بافت، ظاهری نازیبا مشاهده می‌شود و حالت فیستول پدیدار می‌شود. به این جهت چه فیلوئید و چه سارکوم باشد، پزشک اقدام به عمل جراحی ماستکتومی ساده (برداشتن پستان) می‌کند. لازم به ذکر است که در هیچ یک از دو مورد فوق نیازی به خروج غدد لنفاوی زیر بغل وجود ندارد.
همچنین در صورت وجود توده توپر پزشک حتما عمل بیوپسی را انجام می‌دهد.
در موارد فوق پزشک جراح چه توصیه و اطمینانی به بیمار می‌دهد؟
با توجه به شباهت دو توده فوق، حتی پاتولوژیست نیز قادر به تشخیص نمی‌باشد. پزشک به بیمار این اطمینان را می‌دهد که تا 90 درصد احتمال خوش‌خیمی وجود دارد. در صورت وجود سارکوم (بدخیمی) طی چند ماه تا سال اول بعد از جراحی، بیماری خود را با متاستاز نشان می‌دهد.
گروه چهارم از توده‌های خوش‌خیم، توده‌های غیرفیبروآدنوم یا فیبروکیستیک می‌باشد.
در بیماران فیبروکیستیک، پیگیری چگونه صورت می‌گیرد؟
در مواردی که فیبروکیستیک معمولی وجود دارد، بیمار توسط پزشک تحت نظر قرار گرفته، معاینه و سونوگرافی انجام می‌شود. در مواردی که بافت سینه متراکم (Dense) باشد، ماموگرافی به تنهایی کمک‌کننده نمی‌باشد و همراه با آن انجام سونوگرافی ضرورت دارد. حتی در مواردی که بنابر تشخیص پزشک، بافت سینه خیلی متراکم باشد، MRI انجام می‌شود.
مدتی پس از دوران شیردهی، مجاری شیری متسع باقی‌مانده، پر از ترشحات شیر غلیظ شده و توده‌ای Solid (توپر) دیده می‌شود که با انجام FNA، شیرغلیظ خارج می‌شود که تشخیص گروه پنجم (داکتوسل یا گالاکتوسل) داده می‌شود.
در این موارد سونوگرافی به تشخیص کمک می‌کند، معمولا پس از مدتی از پایان دوران شیردهی توده برطرف می‌شود. در صورتی که توده برگشت نکرده و بیمار اظهار ناراحتی داشته باشد، توده خارج می‌شود.
گروه ششم، پاپیلوما بوده که در این حالت توده به طور مشخص و واضح قابل لمس نمی‌باشد و به صورت میکروسکوپیک و داخل مجرا ترشح خونی وجود دارد، گاهی نیز توده بزرگ‌تر شده و قابل لمس می‌شود. در این حالت خطر بدخیمی وجود دارد. معمولا علامت اصلی این مورد، به جای توده، ترشح خونی از نوک سینه است.
آیا اقدام جراحی در حالت پاپیلوما صورت می‌گیرد؟
در مواردی که در مسیر مجرا، توده‌ای احساس شده و با دست قابل لمس باشد توصیه به عمل جراحی و خروج توده داریم. توجه به این نکته حایز اهمیت می‌باشد که در پاپیلوما معمولا مجاری به صورت مرکزی و منفرد بوده، خون از قسمت وسط نوک سینه خارج می‌شود و غالبا خوش‌خیم می‌باشد. در صورتی که ترشحات خونی از 5-4 مجرا خارج شوند، احتمال بدخیمی وجود دارد.
برای خواندن بخش اول- مشخصات توده خوش‌خیم پستان- اینجا کلیک کنید.
