ابلیس

موضوع ابلیس نزد ما امری ساده و پیش پا افتاده است به گونه ای که روزی چندبار او را لعنت کرده و از شر آن به خدا پناه می بریم

سرگذشت آدم(ع) و ابلیس در چند جای قرآن کریم آمده، ولی در هر جا نکات تازه و بکری در برداشته است. با وجود اینکه خداوند درباره مکر شیطان و دشمنی او به آدم(ع) هشدار داده بود، اما او اسیر فریبکاری ابلیس شد

ایوب بنده ای بود نیک و پیغمبری بود معصوم و پاک و خدای عزّ و جلّ او را آزمایش کرد به بلایی که هیچ پیغمبر را نکرده بود و صبوری کرد چنان که کس نتواند کردن. و خدای عزّ و جلّ اندر قرآن گفت او را: اِنّا وَجَدناهُ صابرا ...(ما او را صابر یافتیم)

بحث از غنا را از جهت موضوع و حکم، پشت سر گذاشتیم. بحث ازموسیقی باقی ماند

دشمنی ابلیس با فرزندان آدم به سبب آن بود که وجود آدم باعث رانده شدن او شد و او می خواست از آنان انتقام بگیرد، ولی وجود شیطان و وسوسه ها و اغواگری های او به سود بندگان خالص و خوب خداست و آنها با مبارزه با شیطان به مرتبه هایی می رسند که بدون آن نمی رسیدند

وسوسه ها و اغواگری های شیطان الزام آور نیست و انسان هرگز مجبور به اطاعت از شیطان نمی باشد. و اگر کسانی از او اطاعت می کنند، این ناشی از ضعف ایمان آنها است. اما بندگان خوب و خالص خدا او را اجابت نمی کنند. به همین جهت مقام و مرتبه آنها بالا می رود.