دیوان

آیه.... فلما تجلی ربه للجبل...» بیش از همه الهام بخش شاعران و عارفان دراشاره به تجلی الهی شده است. حضرت امام (ره) در دیوان خود به کرات به آن اشارات لطیفی کرده اند و از تجلی نور حق تعالی بر دل بنده سخن گفته اند. در این مقاله ضمن بسط مفهوم تجلی در عرفان به بررسی این موضوع در دیوان امام (ره) پرداخته شده است.

لافتی الا علی گویند اهل روزگار ساکنان آسمان لاسیف الا ذوالفقار

اگر حضرت خضر آب حیات نوشید و ماندگار ماند، ادبیات و فرهنگ مسلمانان نیز در سایه سار قرآن مجید و به راهنمایی خدا و رسولش از آب غدیر خم سیراب گشت و جاودانه شد

سوزنی اهل نسف (نخشب) بوده و در نظم استاد مسلم و در نثر نیز دستی داشته است، سوزنی شاعری مداح و هزل گو بوده و از اشعار وی برمی آید که شیعه اثنی عشری بوده است. در اثبات شیعه دوازده امامی بودن وی، شعر ذیل گواه است:

طبعش بسیار لطیف بود . از طلعت دیوانش، فروغ «إن من الشعر لحکمة» ساطع است، و از طلاقت بیانش شروق «إن من البیان لسحرا» طالع

امام خمینی قدس سره بزرگ مرد قرن بیستم و مجدد اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله در ابعاد مختلف و صاحب نظری کم نظیر بلکه بی نظیر بودند.

از زمانی که پیامبر - ص - رحلت کرد، قریش تنها قبیله ای بود که قدرت سیاسی را در دست داشت. سایر قبائل قدرت قریش را به رسمیت شناختند و اگر امتیازی می خواستند، چیزی جز خلافت بود. تنها ابوبکر و عمر از دو طایفه ی کم جمعیت قریش یعنی تیم و عدی حکومت کردند. پس از آن عثمان از بنی امیه و امام علی(ع)از بنی هاشم بود. دولت اموی یکسره تا سال 132 هجری حکومت کرد.

منابع مالی دولت اموی، همان منابعی بود که از زمان خلیفه دوم و پس از گسترش فتوحات، در دسترس حکومت قرار گرفته بود

لامارتین، شاعر و نویسنده‌ی فرانسوی می‌گوید:«منشاء هر کار بزرگی زن است، زن کتابی است که جز به مهر و محبت خوانده نمی‌شود»