ابوسلمه

ابوجعفر عبدالله منصور مشهور به منصور دَوانیقی (حکومت: 136-158ق. )، دومین خلیفه عباسی و از نوادگان عباس بن عبدالمطلب

فساد فراگیر بنی امیه، مخالفان زیادی را به وجود آورد

 ابوسلمه حفص بن سلیمان، مشهور به ابوسلمه خلال، از موالی بنی مسلیة،[1] اولین وزیر[2] خلافت عباسی بود که به وزیر آل محمد لقب گرفت و نقش به سزایی در براندازی خلافت اموی داشت.

محدّث قمّی گوید: سفّاح، أبو سلمه حَفْص خلّال را وزیر خویش کرده بود، و او را وزیر آل محمد می گفتند، و او اوّل کسی بود که در دولت عبّاسیه وزارت بر او قرار گرفت

یکی از مهم ترین پرسش ها در زندگانی سیاسی امام جعفر صادق(علیه السلام) کیفیت موضع گیری او در هنگام انتقال حکومت از امویان به عباسیان بود

حضرت علی(ع) پس از بیست و پنج سال خانه نشینی، تنها پنج سال زمام امور مسلمانان را به دست گرفت که در این مدت نیز حکومت نوپای او با سه جنگ سخت روبرو شد

امام به منظور تبلیغ جریان اصیل امامت، نمایندگانی به مناطق مختلف می‏فرستاد. از آن جمله، شخصی به نمایندگی از طرف امام به خراسان رفت و مردم را به ولایت او دعوت کرد

زمزمه های بسیار در عصرامام صادق (علیه السلام) و حتی بعدهادرباره این مسأله بود که چراامام صادق (علیه السلام) در برابر دستگاه ظلم و جورزمان قیام مسلحانه ندارد؟ و چرا در آن شرایط که قدرتمندان و سرمداران انقلاب و قیامهای مسلحانه از او درخواست پذیرش حکومت کردند از قبول آن سرباززد؟ آیا کار او نوعی طفره رفتن ازسیاست و دوری ازخط سیاسی نبود؟ مگر جز این است ...

امامت امام صادق(ع) در دوره ای واقع شد که مصادف با افول سلسله امویان، ظهور حکومت عباسیان و شورش های پراکنده در امپراتوری اسلامی بود، هر دسته و گروهی مدعی حکومت بودند و از راهکارهای گوناگون می خواستند بدان دست یازند