ارتداد

بحث ارتداد از مباحث مهمی است که ابعاد گوناگون آن در علم کلام،فقه، تفسیر و تاریخ قابل پیگیری است. این بحث از سوی فقهای بزرگوار با استناد به روایات فراوانی که از ائمه اطهار(ع) نقل شده، با صبغه فقهی مطرح گردیده و در بسیاری از کتب فقهی طی قرون متمادی، ثبت و ضبط است

یکی از شبهات حقوقی که تحت عنوان آزادی عقیده و مذهب به نظام حقوقی اسلام مطرح می شود جرم تلقی کردن تغییر مذهب (ارتداد) و مجازات قایل شدن برای مرتد است

پذیرش توبه مرتد، علم مرتد، علنی بودن ارتداد، عناد مرتد، قصد اهانت به دین و موارد دیگر از جمله موضوعاتی است که باعث اختلاف نظر فقها درباره حکم مرتد گردیده است.

نویسنده مقاله، ضمن تبیین مفهوم ارتداد و رجوع به سابقه تاریخی آن، معتقد است نباید احکام فقهی ای را که برای مرتد بیان شده است با احکام دادگاه های تفتیش عقاید مقایسه کرد; چراکه این احکام فقهی همواره ناظر به اموری هستند که در آنها به منافع مادی و معنوی جامعه تعرض شود

گفتار و رفتار رسول خدا صلی الله علیه و آله ، که از اوّلی سنّت گفتاری و از دوّمی سنّت کرداری تعبیر می شود، برای همه پیروان آن حضرت حجّت است و بر اساس آموزه قرآنی، آن حضرت اسوه و الگوی مؤمنان معرّفی شده اند

«ارتداد» در سال های اخیر، در مجامع علمی، رسانه های داخلی و خارجی مورد بحث و گفت وگوی فراوان قرار گرفته است.آنچه از نظر خوانندگان گرامی می گذرد، پاسخ به دو پرسش یا شبهه ای است که در این باره مطرح شده است: نخست، ماهیت حقوقی ارتداد. دوم، تنافی یا عدم تنافی ارتداد با حقوق بشر.

این ناچیز، هنگام تحقیق متون یا تحقیقات و مطالعات دیگر یا در مصاحبت با دوستان یا اساتید بزرگوار و فقهای نامدار، به مطالب ونکاتی برخورده ام و یا به نتایجی دست یافته ام که مهم و قابل توجهند و در جایی ثبت و ضبط نشده اند

 اکثر متکلمان امامیه امامت را از اصول دین اسلام بر می شمارند، به این معنا که با انکار یا فقدان اصل امامت، حقیقت اسلام شخص، از بین خواهد رفت به گونه ای که اعمال عبادی وی باطل و در آخرت خسران و عذاب جهنم نصیب او خواهد شد

«ارتداد» در لغت به معنی بازگشت و رجوع چیزی به غیر خود است و گاهی به معنی صیرورت یعنی شدن است. در اصطلاح ارتداد یعنی حالت جدید اعتقادی که در مسلمانی با انکار یکی از اصول سه گانه دین یا نفی اصلی از اصول ضروری دین رخ دهد به طوری که موجب انکار اصول سه گانه دین شود