حیواناتی

بحث درباره قلمرو معاد، از بحث های مهم در زمینه معادشناسی به شمار می رود، پرسش این است که آیا معاد اختصاص به انسان و جن و ملائکه دارد یاعلاوه بر آن ها شامل موجودات دیگر مانند حیوان و گیاه و جماد، آسمان و زمین و پدیده های دیگر نیز می شود؟

«هو الذی سخر البحر لتاکلوا منه لحما طریا و تسخترجوا منه حلیة تلبسونها.» (1)

نظریه لزوم استقرار حیات حیوان به هنگام ذبح مشروع، همواره در کنار سایر شرایط صحت آن مورد مناقشه و تبادل نظر بوده است

و عمل تولید نسل و همچنین جوجه گذاری که از اهداف و مقاصد طبیعت است خود تنها عامل و سبب اصلی است که این پیوستگی را در قالب ازدواج ریخته و آن را از اختلاطهای بی بندوبار و از صرف نزدیکی کردن در آورده تا شکل ازدواج توام با تعهد به آن بدهد

احترام در فقه به معنای حرمت نگاه داشتن و ارج نهادن است.

اصل پیوستگی بین زن و مرد امری سفارشی و تحمیلی نیست، بلکه از اموری است که طبیعت بشری بلکه طبیعت حیوانی، با رساترین وجه آن را توجیه و بیان می کند و از آنجا که اسلام دین فطرت است طبعا این امر را تجویز کرده است، (و بلکه مقدار طبیعیش را مورد تاکید هم قرار داده).

زندگی زن در امتها و قبائل وحشی، از قبیل ساکنین افریقا و استرالیاو جزائرمسکون در اقیانوسیه و امریکای قدیم و غیر اینها نسبت به زندگی مردان نظیر زندگی حیوانات اهلی بود، آن نظری که مردان نسبت به حیوانات اهلی داشتند همان نظر را نسبت به زن داشتند، و به زنان با همان دید می نگریستند.

خدا هر جنبنده ای را از آب آفرید، برخی از آنان بر شکم می خزند و برخی روی دو پا راه می روند و بعضی روی چهارپا.خدا بر هر چیز تواناست.

و ان الدار الاخرة لهی الحیوان (1)

و قالوا هذه انعم و حرث حجر لا یطعمها الا من نشاء بزعمهم و انعم حرمت ظهورها و انعم لا یذکرون اسم الله علیها افتراء علیه سیجزیهم بما کانوا یفترون و قالوا ما فی بطون هذه الانعم خالصة لذکورنا و محرم علی ازوجنا و ان یکن میتة فهم فیه شرکاء سیجزیهم وصفهم انه حکیم علیم ترجمه :