تفاوت دنیا و آخرت در حیات و زندگی

قرآن کریم می فرماید:

و ان الدار الاخرة لهی الحیوان ⁽¹⁾

«همانا منحصرا خانه آخرت خانه ای است که زنده است.

آخرت یک موجود زنده و یک حیوان و جاندار است.

عضوها و اندامها در این جهان شعور و درک ندارند ولی در آن جهان پوست بدن و ناخن هم فهم دارد و حتی سخن می گوید در قیامت بر دهانها مهر زده می شود هر عضوی خودش کارهایی را که انجام داده است بازگو می کند.

از زبان پرسش نمی شود تا با دروغگویی پرده پوشی کند هر عضوی در آنجا ناطق می گردد خودش کارهای خود را شرح می دهد.

قرآن کریم می فرماید:

الیوم نختم علی افواههم و تکلمنا ایدیهم و تشهد ارجلهم بما کانوا یکسبون ⁽²⁾

«امروز بر دهانهایشان مهر می زنیم و دستهایشان با ما سخن می گویند و پاهاشیشان گواهی می دهند که چه انجام داده اند» .

در جای دیگر مکالمه و مشاجره انسانها را با اعضاء و جوارح خودشان ذکر می کند:

و قالوا لجلودهم لم شهدتم علینا؟ قالوا انطقنا الله الذی انطق کل شی ء ⁽³⁾

پس از بیان این مطلب که در قیامت گوش و چشم مجرمین ودیگر اندامهایشان علیه آنها گواهی می دهند مشاجره ای را که بین آنان در می گیرد چنین شرح می دهد:

«و به پوستهای بدنشان می گویند چرا به ضرر ما شهادت دادید؟ پاسخ می دهند: خدا ما را ناطق ساخت خدایی که هر چیز را به سخن آورده است.»

آری، زندگی در جهان آخرت خالص است آمیخته به موت نیست از عنصر کهنگی و فرسودگی و مرگ و فنا در آنجا خبر و اثری نیست; بر آن جهان جاودانگی حکمفرماست.

پی نوشت ها:

1- عنکبوت /64

2- یاسین / 65

3- فصلت / 21