خطابه

این ستون را با نامه ی سراسر لطف و عنایت سرور گرامی حجة الاسلام و المسلمین سیّد احمد خاتمی زینت می بخشیم؛ نامه ای که برای تحریریه ی خیمه نکات بسیار مهمی دربر داشت و راهکارهای جدیدی در پیش رو نهاد

پیشوای چهارم شیعیان علیه السلام بعد از حضور در حماسه افتخار آفرین و عزت بخش عاشورای حسینی، از لحظه ای که در غروب عاشورا با شهادت پدر بزرگوار و سایر عزیزانش مواجه گردید برای ادامه راه آنان، مسئولیت سنگینی را به دوش کشید

از قدیم الایام دو روش مهم تبلیغی وجود داشته است:

پیامبر(ص)دستور دادند تا دو خیمه بر پا شود.در یکی خود جلوس فرمودند و به امیر المؤمنین (ع)دستور دادند تا در خیمه دیگر جلوس فرماید

با رسیدن به منطقه غدیر، حضرت مسیر حرکت را به سمت راست جاده تغییر دادند و فرمودند تا منادی ندا کند: «همه مردم متوقف شوند و آنانکه پیش رفته اند باز گردند و آنانکه پشت سر هستند توقف کنند، تا همه در محل از پیش تعیین شده جمع شوند». همچنین دستور دادند : «کسی زیر درختان کهنسالی که در آنجا بود نرود و آن محل خالی بماند» .

هنگامی که کاروان اسیران، در آن جو پر از ظلم و خفقان به کوفه رسید، [1] زنان، مردان و کودکان کوفه همه به معابر آمده تا مغلوبین و اسراء را تماشا کنند، برخی ناراحت و برخی بهت زده و گروهی از شدت تاثر اشک می ریختند.

کتاب نهج البلاغه با آنکه یک شاهکار فوق العاده است و شاهکارها معمولاً یک بعدی هستند، معذلک شاهکاری چند بعدی است و در هر بُعدی نیز فوق شاهکار است. سخنان امیرالمؤمنین علیه السلام تنزل روح مقدس اوست. لذا در این جهت بی مانند و بی نظیر است. درباره آن حضرت گفته اند:

دقت در خطبه های حضرت فاطمه علیهاالسلام ثابت می کند که ویژگی های بی نظیر خطابی در سخنرانی های حضرت علیهاالسلام وجود دارند

خطابه و اهمیت آن در نزد عرب جاهلی