شرح-مناجات-شعبانیه

این فقره از دعا صریح است که نیازمندیهای هر کس قبل از مسئلت و دعا نزد خداوند متعال معلوم است، و او تبارک و تعالی به همه سرائر و ضمائر واقف است، و بنابراین، فقره«اسمع دعائی»

این فراز از مناجات مشتمل بر قضا و قدر و بداء است که از ارکان توحید است و در تبیین این رکن عظیم، امتهای مختلف قدیما و حدیثا گفتگوها کرده اند و مسالک و طرق گوناگونی را پیموده اند و هر طایفه، مسلکی اختیار کرده و غیر مختار خویش را ضلال و هلاکت دانسته است و مشاجراتی که در میان امت اسلامی راجع به این مسأله درگرفت و در اواخر عهد صحابه مکتبه های متضادّی ر ...

تعبیر «الهی» بیش از چهل بار در سر فصلهای راز و نیاز و لابه و التماس در این مناجات شریف آمده است

از میل فطری که هر موجود زنده ای در جهان طبیعت، به حفظ بقا و تأمین منافع و مصالح خویش دارد، حالت دفاع یا انتقام در مقابل متجاوز به حریم وجود و مصالح و منافعش از وی ظاهر می گردد، این حالت را خشم و غضب می نامند که در انسان، بروز چنین حالتی غالبا با برآمدگی رگهای پیشانی و گردن و جریان بیشتر خون در سطح بدن همراه می باشد، و از این رو، صورت انسان خشمگین ...

در اوّلین فراز از این مناجات، بنده از خداوند متعال تقاضای شنیدن دعای خود را می کند و در حقیقت این درخواست، در مقام خطاب به مولای خویش است که می خواهد از این طریق با او انس گرفته و به گونه ای به او ابراز محبت کرده و توجه او را به خود جلب کند، مانند محبّی که به محبوبش می گوید: گوش به من بسپار،می خواهم سخنم را بشنوی.

[خدایا!] بشنو فریاد مرا هنگامی که تو را می خوانم.

«وَ أَقْبِلْ عَلَی إِذا ناجَیتُک.»(فرازی از مناجات شعبانیه)

خدایا، بر محمد و آل محمد درود فرست.