شناخت

پیش از ورود در بحث خداشناسی،خوب است به چند نکته توجه کنیم:

فضای اندیشه را باید از وسوسه و اوهام و تخیلات شیطانی پاک کرد. خلوت دل را باید از لوث وجود پلید دیو زدود، دیو و فرشته نمی توانند همخانه باشند. آنها نه همخوانی دارند ونه همخانگی.

مقاله حاضر، کوشش مختصری است جهت پاسخ به برخی پرسشهای بنیادین و مبنائی در حوزه معرفت دینی.

این مقاله کوششی است برای ترسیم خطوط کلی الگوی شخصیت سالم در تطابق با وجود حضرت فاطمه علیهاالسلام که در دو بخش تنظیم شده است: در بخش نخست، به سه محور اصلی تربیتی و وجودی حضرت فاطمه علیهاالسلام پرداخته شده که این محورها عبارتند از: وجود آن حضرت علیهاالسلام به عنوان صاحب ولایت مطلقه و اسرار باطنیه؛ وجود آن حضرت علیهاالسلام به عنوان تربیت یافته آموزه ...

اولین سخن در باب شناخت که از قدیم مطرح بوده و امروز هم مطرح است این است که اصلا آیا شناخت ممکن است؟ آیا می شود جهان را شناخت؟ آیا می شود انسان را شناخت؟ آیا می شود هستی را شناخت؟ عده ای از بیخ منکرند، می گویند شناخت برای بشر غیر ممکن است، یعنی یک شناخت قابل اعتماد و اطمینان برای بشر یک امر ناممکن است، «لا ادری گری» یعنی «نمی دانم گری» سرنوشت محترم ...

این نوع شناخت تعقلی همان است که قرآن از آن تعبیر به «آیه» کرده است، مانند این آیه که در قرآن آمده است: «و من ایاته خلق السموات و الأرض و اختلاف السنتکم و الوانکم» (1) و یا این آیه شریفه: «و من ایاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا الیها و جعل بینکم مودة و رحمة» (2)

مسأله تبدیل شناخت حسی به شناخت تعقلی، محدود به آنچه که در جلسه گذشته عرض کردم نیست، کلیت، تعمیم و گسترش دادن، یک بعد از ابعاد شناخت تعقلی است

تکثرگرائی (پلورالیسم) ابعاد و صور مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، فلسفی و دینی دارد .کثرت انگاری نسبت به دین، طرحی است که برخی از دانشمندان و متکلمین غربی با تاثیر پذیری از دیدگاه فلسفی خاصی در پاسخ به بعضی مسائل عقیدی و همچنین برای حل برخی از مشکلات اجتماعی ارائه می دهند.

آنچه در وجود گسترده ی آدمی،به ودیعه نهاده شده است،نشانه های علم و قدرت و حکمت «او»است و در میان آفریدگان،هیچ پدیده ای چون انسان و به اندازه ی وی،دارای سر و حکمت نیست.از میان آدمیان است که خلیفة الله به وجود می آید و نخستین انسان، خلیفه ی الهی بود:

اعتقاد به اینکه در میان انسانها کسانی هستند که به مقام نبوت و رسالت می رسند،یکنوع شناخت انسان است.می دانیم،که بهنگام بعثت پیامبران،هماره برخی شبهه می کردند که:انسان لیاقت آنکه بدو وحی شود ندارد و خدا اگر می خواست با ما سخن بگوید از طریق یکی از فرشتگان،چنین می کرد.به هنگام بعثت پیامبر ما صلی الله علیه و آله نیز در مورد او گفتند: