حدیث از نظر لغت، ضد قدیم و به معنای هر چیز تازه است،1 خواه فعل باشد یا قول؛ و در اصطلاح «علم الحدیث»، عبارت است از کلام حاکی از قول، فعل، یا تقریر معصوم که به آن خبر و سنّت و روایت نیز اطلاق می شود و بنا به گفته شیخ بهایی ره ، از نظر شیعه، اطلاق «حدیث» به آنچه از غیرمعصوم وارد شده، جایز است
