عصمت

فتنه پدیده ای اجتماعی است که در آن، تمیز حق از باطل، سخت است. آنان که در فتنه ای گرفتار می آیند، در آشوب حبّ و بغض ها از گرفتن تصمیمِ خردمندانه عاجز می شوند

در مقاله گذشته، به برخی بیانات نورانی امام علی علیه السلام، درباره مقام عصمت نظری و عملی آن حضرت اشاره شد، ولی از آنجا که اعتقاد به عصمت انبیاء و اولیای الهی یکی از مباحث مهم کلامی است، تحقیق و تبیین بیشتر آن موجب تثبیت ایمان و اعتقاد مؤمنین به دستگاه تشریعی خداوند متعال می گردد و لازم است این مساله به طور مستقل مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد و جایگ ...

بدان ای طالب سعادت دارَیْن! که در خلیفه پیغمبر بودنْ عصمت و افضلیّت و منصوص بودن از جانب خدا و رسولْ شرط است و این هر سه شرط در علی بن ابی طالب علیهماالسلام موجود است و در غیر او موجود نیست. و مع ذلک از آن حضرتْ، معجزات و کرامات صادر شده که از غیر نبی و امام نمی تواند صادر شود.

اگر ماجرای غدیر خم از نظر تاریخی واقعیت دارد، چرا پس از ماجرای سقیفه شرکت کنندگان در آن محفل و نیز مردم مدینه سخنی که نشانه یادآوری این ماجرا باشد، بر زبان نیاوردند؟

متعصب ترین و نقادترین فقهای اهل سنّت، بخاری را صحیح و معتبر می دانند، در این کتاب از ابی ولید از ابن عیینه، از عمرو بن دینار، از ابن ابی ملیکه از موربن مخرمه روایت شده است که رسول الله(ص) فرمود:

موضوع این بحث در ارتباط با سخنرانی آقای محمد مجتهد شبستری است که چهارم اسفنده ماه سال گذشته در دانشگاه صنعتی اصفهان به مناسبت سالروز رحلت پیامبر صلی اللّه علیه وآله ایراد شده است و این سخنرانی در هشت اسفند چهار روز بعد در سایت خبری تابناک منتشر شده است

در این مقاله یازده آیه از قرآن ذکر شده که همگی مربوط به نبی مکرم اسلام (ص) است. این آیات دارای عناوینی هستند که برخی به ظاهر آنها تمسک جسته و شبهاتی را مطرح نموده اند؛ مانند غفران و مغفرت الهی در آیه اول و دوم سوره فتح؛ که توهم شده غفران وقتی تعلق می گیرد که گناهی صادر شده باشد

 بعد از اثبات اینکه امامت،منصبی است الهی که خدای متعال به علی بن ابی طالب و فرزندانشان (ع) عطا فرموده است می توان عصمت ایشان را از این آیه شریفه،استنباط کرد: لا ینال عهدی الظالمین[1]  که اعطاء مناصب الهی را به کسانی که آلوده به گناه باشند نفی می کند.

عصمت در لغت به معنای امساک و منع است. ابن فارس میگوید:

برخی از روشنفکران دانسته یا ندانسته باورهای اصیل شیعه را مورد تشکیک و نقد قرار داده و با استفاده از رحمت و رافت حکومت علوی در صددند تا در باورهای جوانان عزیز کشورمان ایجاد سستی و رخوت نمایند