فقه شیعه از آغاز پیدایش دچار تقیه و سرکوب بوده است و نتوانسته کارآیی خود را در زمینه های گوناگون اجتماعی نشان دهد. حال این سؤال مطرح است که آیا فقه شیعه می تواند تمام نیازهای فردی، اجتماعی، عبادی، سیاسی، اقتصادی، قضایی، روابط داخلی و خارجی در عصر کنونی را پاسخ گو باشد و یا اختصاص به مسائل فردی دارد؟
