قدرت

در سنت دینی، خداوند تبارک و تعالی را قادر مطلق و خیر محض می دانند. ولی از دیرباز شبهاتی وجود داشته است که این صفات الهی را زیر سؤال می برده و از این طریق اصل وجود خدا را نیز مورد تردید یا نفی قرار می داده است.

مهار قدرت از مسائل اساسی و مهم «فلسفه سیاسی» است که از دیرباز ذهن اندیشوران این فن را به خود مشغول کرده و مباحث زیادی را به خود اختصاص داده است

موضوع قدرت و تضاد، گرچه در نظریه های سازمان مورد توجه بوده اما به ندرت یک بررسی نظام مند و جامع درباره آن انجام شده است. تلاشهایی که برای مطالعه "قدرت" و "تضاد" در سازمان صورت گرفته، راه را برای پیدایش نظریه جدیدی به نام «نظریه کثرت گرا» در سازمان هموار کرده است.

دکتر اصغر افتخاری، محقق و نویسنده در موضوعات سیاسی و سیاست اسلامی است. سردبیر فصلنامه مطالعات راهبردی، معاون پژوهشی دانشکده معارف اسلامی و علوم سیاسی دانشگاه امام صادق (ع) می باشند. از موضوعات مورد پژوهش ایشان، امنیت ملی، مسائل ایران، اسرائیل شناسی، اندیشه سیاسی امام (ره) را می توان نام برد. برخی آثار منتشر شده ایشان عبارتند از:

مرگ تدریجی آرمان بر اثر تسلیم در برابر واقعیت ، پرسش هایی را در ذهن انسان به وجود می آورد: برای نجات آرمان و اخلاق از مرگ تدریجی چه باید کرد؟ چگونه باید عمل نمود تا بعثت پیامبر اسلام(ص) برای اتمام مکارم اخلاق بی معنا جلوه نکند؟ و چه راهی برای رسیدن به سعادت و کمال وجود دارد تا فریاد علم اخلاق در گلو خفه نشود؟

از بحث های لازم در زمینه های حقوق اجتماعی و سیاسی، بحث ازمقوله «قدرت » و «حق » است، آیا قدرت، حق می آورد؟ آیا قدرت همه جا مساوی با حقانیت و مشروعیت است؟ می شود گفت: حق با زورمنداست؟ پاسخ این سؤال ها در عرف سیاسی و در منطق زمامداران کنونی جهان منفی است

پس از جنگ جهانی دوم، ایالات متحده آمریکا که به سلاحهای عمده اقتصادی و ملیتاریسم مسلح بود به عنوان یک قدرت جدید و برتر جهانی ظهور کرد

«اقبلت الفتن کقطع اللیل المظلم.»

مؤلف در این نوشتار سعی نموده است تا تحوّلات ایجاد شده در ساختار قدرت را به طور عام در دوره ی امویان و به طور ویژه در دوره ی هشام، بررسی نموده و تبعات و تأثیرات آن را در تحوّلات سیاسی و اجتماعی جامعه ی مسلمانان بررسی نماید

میشل فوکو، متفکر معاصر فرانسوی در حوزه های گوناگون علوم اجتماعی به تفکر و اندیشه پرداخته است. حرکت فکری او تحول مهمی در علوم اجتماعی ایجاد کرده است تا حدی که او را ویرانگر علوم اجتماعی رایج دانسته اند