متوکل

بدان که امام پس از حضرت جواد علیه السلام پسرش حضرت ابا الحسن علی بن محمد علیهماالسلام می باشد امامت در او یک جا فراهم شده و در فضیلت به سر حد کمال رسیده بود و وارثی برای جانشینی پدر جز او نبود و نیز نصوص صریحه و اشاراتی که از پدر بزرگوارش درباره امامت او به خلافت و امامت رسید [اینها همه دلیل بر امامت آن جناب بود].

 گروهی از مردم اصفهان از جمله ابوالعباس احمدبن نصر و ابوجعفر احمدبن علویه نقل کردند که در اصفهان ، مردی بود شیعه به نام عبدالرحمن. از او پرسیدند : «چه شد که از میان همه مردم ، فقط به امامت علی النقی(ع) معتقد شدی و نه جز او؟» .

آفرین زارع - ورودی 74 زبان و ادبیات عرب

امام زمان علیه السلام همواره، بر دوستداران خود دعا می کند . صاحب مکیال المکارم در اثبات این مدعا، چنین می گوید :

دوران امامت امام هادی(علیه السلام) بیش از 33 سال به طول انجامید که حدود سیزده سال آن را در مدینه سپری کرد

ابوعبداللّه ، ادیب، لغت شناس، نسب شناس و محدّث شیعی، مشهور به «کاتب»، با اینکه مدت زیادی با متوکّل عبّاسی (حکومت: 232 247 ق) پیوستگی داشت و به همین دلیل، لقب «ندیم» گرفت، اما گزارش نجاشی حاکی از آن است که وی از اصحاب ویژه امام عسکری علیه السلام بوده و پیش از آن نیز با امام هادی علیه السلام رابطه نزدیکی داشته است

متوکل،خلیفه سفاک و جبار عباسی،از توجه معنوی مردم به امام هادی علیه السلام بیمناک بود و از اینکه مردم به طیب خاطر حاضر بودند فرمان او را اطاعت کنند رنج می برد

«امام ابوالحسن علی النقی الهادی »علیه السلام پیشوای دهم شیعیان، در نیمه ذیحجه سال 212 هجری دراطراف مدینه در محلی به نام «صریا» به دنیا آمد. پدرش پیشوای نهم، امام جوادعلیه السلام و مادرش «سمانه » بانوئی گرامی، بافضیلت و تقوا بود.

امام هادی(ع)پس از شهادت پدر بزرگوار،در محیطی بسیار سخت و در وضع بسیار دشوار می زیست و معاصر حکومت «متوکل »بود که به دشمنی با امام(ع)و تعقیب یاران وی و در هم شکستن پایگاههای او زبانزد بود وهر روز درین دژ خوئی ها پیشتر می رفت و در دستگاه حاکم نیز این بد رفتاریهاگسترش می یافت تا آنجا که متوکل خطر بحران حکومت خویش را احساس کرد و بر آن شد تا با دو روش ...

در صفحات پیش دیدیم که هدف متوکل از احضار یا دعوت امام(ع)