هیدگر

نظریه «بنیاد انتولوژیک شرق و غرب» عنوان دیدگاهی است که محمدرضا ریخته‌گران، طرح و از آن دفاع می‌کند. نگاه او به دو مفهوم شرق و غرب، جغرافیایی نیست و آن‌ها را به نحو تکوینی یا به تعبیر فلسفی، «انتولوژیک» (وجودشناختی) طرح می‌کند.

نظریه «بنیاد انتولوژیک شرق و غرب» عنوان دیدگاهی است که محمدرضا ریخته‌گران، طرح و از آن دفاع می‌کند. نگاه او به دو مفهوم شرق و غرب، جغرافیایی نیست و آن‌ها را به نحو تکوینی یا به تعبیر فلسفی، «انتولوژیک» (وجودشناختی) طرح می‌کند.

نظریه «بنیاد انتولوژیک شرق و غرب» عنوان دیدگاهی است که محمدرضا ریخته‌گران، طرح و از آن دفاع می‌کند. نگاه او به دو مفهوم شرق و غرب، جغرافیایی نیست و آن‌ها را به نحو تکوینی یا به تعبیر فلسفی، «انتولوژیک» (وجودشناختی) طرح می‌کند.

نظریه «بنیاد انتولوژیک شرق و غرب» عنوان دیدگاهی است که محمدرضا ریخته‌گران، طرح و از آن دفاع می‌کند. نگاه او به دو مفهوم شرق و غرب، جغرافیایی نیست و آن‌ها را به نحو تکوینی یا به تعبیر فلسفی، «انتولوژیک» (وجودشناختی) طرح می‌کند.

آنچه از یک انسان، متفکّر و فیلسوفی بزرگ می سازد، مقدار تأثیری است که افکارش در جامعه فکری و فلسفی می گذارد

هیدگر وجودشناسی بنیادین [و به عبارت دیگر فلسفه [خود را هرمنوتیک و یا تأویل می خواند. این مقاله در صدد بررسی این مطلب است که به چه معنی هستی شناسی بنیادین هیدگر هرمنوتیکی است و منظور او از هرمنوتیک چیست و اصلاً چرا هیدگر کار خود را به هرمنوتیک مربوط کرد

یکی از اَشکال جدید انسان مداری (اومانیسم)، انسان مداری مربوط به هیدگر (Heidegger) است. انسان مداری هیدگری دیدگاهی است که در نتیجه نقد دیگر اشکال انسان مداری (به تعبیر هیدگر، متافیزیکی) ظاهر می شود.

پدیدارشناسی عبارت از تأمل در باب شناخت و شناختی مجدد از شناخت است.وقتی پدیدارشناسی از اصطلاح«بین پارانتز قرار دادن وجود»صحبت می کند، مرادش مرخص کردن یک فرهنگ و یک تاریخ است، تا با فهم کامل هر دانشی به غیر دانش مفهومی و لقاء مستقیم با خود اشیاء نایل شود (1)

هرمنوتیک طی چند قرن اخیر توانسته است به عنوان یک دانش یا فن مستقل، جایگاه ویژه ای در حوزه تفکر بشری پیدا کند و امروزه متفکّرین برجسته فراوانی در این خصوص به تأمّل و پژوهش، اشتغال دارند

اگزیستانسیالیسم ساحتی بدیع در تفکر بشری گشوده است ساحتی که در آن عالم و آدم معنا و مفهوم دیگری می یابند