به گزارش ایسنا؛ در این وضعیت، فعالیت‌های حیاتی در شرایطی پیچیده، مانند تنهایی، فضای محدود، فقدان ارتباطات گفتاری، انزوای اجتماعی و زیستی مانند عدم وجود صداهای معمول، نور خورشید و غیره می‌تواند در داوطلبان تأثیر بگذارد.
اهداف اصلی این مطالعه عبارتند از تعیین سطح تنش عاطفی و خستگی، مطالعه سبک کار داوطلب فضانوردی، بررسی خصوصیات روانی فردی، به دست آوردن تجربه زندگی در محیط زیست بسته، مطالعه توانایی‌های بالفعل و بالقوه آنها.
طی 72 ساعت آزمایش زندگی در تنهایی از جمله 64 ساعت بیداری، داوطلبان می‌توانند به معاینه پزشکی خود، نوشتن دفتر خاطرات، انجام وظایف حرفه‌ای و خلاقانه، همچنین تمرین‌های ورزشی مشغول شوند.
الکساندر واسین متخصص مغز و اعصاب، رئیس بخش آموزش فضانوردان که مسئولیت این آزمون را بر عهده دارد می‌گوید: "نسل جدیدی قرار است به گروه فضانوردان ورود کنند که متفاوت از نامزدهای شرکت کننده 10-15 سال پیش هستند. هر یک از آنها شخصیت شکل گرفته با خلق و خوی خاص، منافع و دیدگاه‌های خود هستند. این‌ها افرادی هستند که در محیطی متفاوت با دوران شوروی تربیت شده‌اند. شرایط زندگی بعد از فروپاشی شوروی، رفتار آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به عنوان مثال، آنها در محیطی با آزادی بیشتر پرورش پیدا کرده‌اند، افکار خلاقانه و راه حل‌های غیرمعمول برای حل مشکلات دارند. خوشبختانه همه آنها به خوبی از این آزمون گذشتند، همه چیز را طبق دستورالعمل انجام دادند."
مطالعات نظارتی در مرکز آموزشی گاگارین بیش از دو ماه طول کشید. در این مدت روانشناسان، پزشکان، مهندسین و دیگر متخصصین این مرکز در یک کار جمعی، زاویه‌های مختلفی از رفتار و توانایی‌های داوطلبان را مورد بررسی قرار دادند.
طبق گفته متخصصانی که این مطالعه را انجام دادند، با توجه به رشد این گروه در حال و هوایی متفاوت از دوران گذشته، آنها نیز بر مبنای معیارهای نوین، تجربه‌هایی جدید را به دست آوردند.
