به گزارش نیوزسیتی، خانواده‌ها معمولا در برخی از مراسم و مناسبت‌ها مانند برگزاری مراسم سال نو، شب یلدا و آئین‌های دیگر ،گردهم جمع می‌شوند. در این مراسم معمولا بزرگان فامیل داستان‌هایی را برای کوچکترها روایت می‌کنند.
همه افراد داستان‌هایی یاد دارند که برخی خنده‌دار، تلخ یا غمناک است، برخی داستان‌ها پایان خوبی دارند و برخی دیگر پایان خوبی ندارند.
محققان درباره قدرت داستان‌های خانوادگی مطالعه زیادی انجام دادند و دریافتند نوجوانانی که داستان‌هایی درباره والدین، مادربزرگ‌ها و پدربزرگ ها و اجدادشان می‌دانند، عزت نفس بالاتر، مشکلات رفتاری کمتری و روابطی با کیفیت بالاتری با والدین و دیگران دارند.
محققان دریافتند که داستان گفتن و شنیدن آن هدیه‌ای برای خود و دیگران است.
البته برای روایت داستان‌ها باید به نکاتی توجه کرد:
لازم نیست که موقعیت خاصی برای داستان‌سرایی در نظر بگیرید و داستان‌سرایی در هر زمانی خوشایند است.
داستان‌های مرتبط با گذشته خانواده، به طور طبیعی به ذهن می‌رسد و شنیدن آنها و استفاده از تجربیات بزرگترها، منجر به آمادگی خانواده برای مقابله با رویدادهای مشابه در آینده می‌شود.
داستان‌ها را به صورت ترکیبی روایت کنید. تنها روی یک نوع داستان تمرکز نکنید. مثلا داستان‌های خنده‌دار ممکن است که نکته آموزشی نداشته باشند، اما داستان‌های تلخ، گرچه خوشایند نیستند، می‌توانند نوعی تجربه برای افراد باشد.
اجازه دهید تا کودکان هم داستان‌هایی را که به خاطر دارند تعریف کنند.
به این نکته توجه کنید که کدام داستان‌ها را برای کودکان تعریف می‌کنید و چرا؟ اگر قرار است که فرزندان شما، تنها یک یا دو داستان از زندگی بدانند، انتخاب این داستان‌ها بسیار مهم است.
محققان اظهار کردند: داستان‌ها به طور طبیعی راهی برای به اشتراک گذاری روش‌هاست.
این مقاله را سو شلنبرگر با عنوان "مزایای پنهان داستان‌های خانوادگی" در مجله Wall Street ارائه کرده است.
