راه حل جدیدی برای پاک کردن خاطرات آسیب روحی

به گزارش ایسنا و به نقل از نوروساینس‌نیوز، دانشمندان "دانشگاه متروپولیتن توکیو"(TMU) در بررسی جدیدی دریافته‌اند که اگر گروهی از مگس‌ها موسوم به "مگس سرکه"(Drosophila) پس از یک رخداد آسیب‌زا در تاریکی نگه داشته شوند، حافظه بلندمدت مربوط به آن رخداد را از دست می‌دهند. آنها دریافتند که قرار گرفتن در معرض نور محیطی می‌تواند نقش مهمی در نگهداری حافظه بلندمدت داشته باشد.

این گروه پژوهشی در بررسی خود، مکانیسم مولکولی خاصی را کشف کردند که در این موضوع نقش دارد. پاک کردن حافظه بلندمدت، کار دشواری است؛ در نتیجه این پژوهش می‌تواند به ابداع راه‌های درمانی جدیدی برای کسانی که از آسیب پس از حادثه رنج می‌برند، منجر شود و حتی به پاک کردن خاطرات آسیب‌زایی که تهدیدی برای زندگی به شمار می‌روند، کمک کند.

به یاد آوردن همه اتفاقاتی که طی روز رخ داده‌اند، کار دشواری است اما یک رخداد شوکه‌کننده شاید در حافظه بلندمدت که محل تولید پروتئین‌های جدید و اصلاح مدارهای عصبی مغز هستند، ثبت شود.

چنین خاطراتی، اثر مخربی بر فرد دارند و شاید به "اختلال استرسی پس از آسیب روانی"(PTSD) منجر شوند. نگه داشتن حافظه، موضوع بی‌اهمیتی نیست. برای حفظ تغییرات، محافظت در برابر تنظیم سلولی مجدد و بازسازی یک ارگانیسم زنده، به نگهداری فعال نیاز است. به رغم اهمیت درک نحوه کارکرد حافظه در مغز، مکانیسمی که این تغییرات به واسطه آن رخ می‌دهند، هنوز درک نشده و در حال حاضر موضوع مهمی برای علوم اعصاب به شمار می‌رود.

در این موضوع مشخص است که چرخه روز و شب، نقش مهمی در تنظیم فیزیولوژی بدن از جمله ضربان قلب، حوصله و شناخت دارد اما باید دید که تاثیر آن بر حافظه کوتاه‌مدت چگونه است.

این گروه پژوهشی به سرپرستی پروفسور "تاکااومی ساکای"(Takaomi Sakai)، استاد دانشگاه متروپولیتن توکیو در این پژوهش، تاثیر نور را بر حافظه مگس سرکه مورد بررسی قرار دادند. آنها مگس‌های نر را در کنار مگس‌های ماده‌ای قرار دادند که به تازگی جفت‌گیری کرده بودند.

این بررسی نشان داد مگس‌های ماده‌ای که جفت‌گیری کرده بودند، برای مگس‌های نر، غیرقابل قبول به شمار می‌روند و به مگس‌های نری که در جفت‌گیری ناکام می‌مانند، استرس وارد می‌کنند. مگس‌های نر پس از ثبت این تجربه در حافظه بلندمدت، دیگر اظهار تمایلی به مگس‌های ماده نشان ندادند و حتی هنگامی که مگس‌های ماده که جفت‌گیری نکرده بودند، در اطراف آنها قرار گرفتند، همین واکنش را داشتند.

هنگامی که پژوهشگران، این مگس‌های نر را به مدت دو روز یا بیشتر در تاریکی نگه داشتند، تمایلی به جفت‌گیری در آنها ندیدند اما مگس‌هایی که در چرخه عادی روز و شب قرار داشتند، این تمایل را نشان دادند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که نور محیط می‌تواند به نحوی به حفظ حافظه بلندمدت کمک کند.

این نتایج، تحت تاثیر کمبود خواب نبود زیرا مگس‌های چرخه روزانه، کمی از خواب محروم می‌شدند تا شرایط آنها با مگس‌هایی که در تاریکی بودند، مطابقت داشته باشد و نتایج بررسی را تحت تاثیر قرار ندهد.

پژوهشگران در این بررسی، بر پروتئینی در مغز تمرکز کردند که بیان آن، در واکنش به نور صورت می‌گیرد. آنها مکانیسم مولکولی خاصی را نیز شناسایی کردند که نور به واسطه آن، بر نگهداری حافظه تاثیر می‌گذارد.

فراموش کردن تجربیات مربوط به یک آسیب، بسیار دشوار است و تاثیر شدیدی بر کیفیت زندگی قربانی دارد اما یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که این خاطرات به صورت قابل توجهی تحت تاثیر عوامل محیطی ارگانیسم‌های زنده قرار دارند. نتایج این بررسی، امکان ارائه درمان‌های جدیدی را برای قربانیان آسیب فراهم می‌کند و شاید حتی بتواند خاطراتی که آنها را از زندگی عادی بازمی‌دارند، از بین ببرد.