جراحی های دستگاه تناسلی و مراقبت‌های بعد از آن

دکتر محمد رنجبری؛ جراح و متخصص ارولوژی، عضو تحریریه ماهنامه دنیای سلامت

جراحی‌های دستگاه تناسلی شامل جراحی‌های کیسه بیضه و جراحی‌های مرتبط با آن در ناحیه شکمی (جراحی عوارض تومورهای بیضه) و یا کشاله ران (جراحی واریس‌های بیضه و یا واریکوسل) می‌باشد. مراقبت‌های عمومی شبیه همان مراقبت‌های جراحی مثانه می‌باشد فقط در بعضی موارد تفاوت وجود دارد که در زیر به آنها اشاره می‌شود.

1 - معمولا پس از این جراحی‌ها سوند گذاشته نمی‌شود، ولی گذاشتن لوله یا درن در محل زخم شایع است. این لوله اغلب 3-1  روز پس از جراحی خارج می‌شود که برای تخلیه خون و ترشحات زخم می‌باشد. در جراحی‌های شکمی نیز این مساله صادق است.

2 - استراحت کامل در 2-1 روز اول پس از عمل کاملا ضروری است.

3 - تورم ناحیه عمل بسیار شایع است که ممکن است حتی تا چند هفته برای از بین رفتن کامل آن زمان لازم باشد.

4 - زمان بهبودی اغلب بسیار کوتاه بوده، بین 7-5 روز است.

5 - در عمل وازکتومی برای کنترل باروری عمل زناشویی پس از 24 ساعت مشکل ندارد. درحالیکه در اعمال جراحی باز کردن لوله‌های منی، منع زناشویی تا یک ماه تمام توصیه می‌شود. در بقیه موارد پس از 5-3 روز رابطه جنسی بدون مانع است.

6 - در جراحی‌های شکمی عوارض تومورهای بیضه (خارج کردن غدد لنفاوی پشت شکمی) ممکن است توانایی جنسی به شدت مختل شود و انزال منی قطع گردد. جراح شما قبل از انجام جراحی شما را در جریان مشکلات احتمالی قرار می‌دهد.

7 - کبودی محل عمل جراحی و ترشح مایع از محل زخم پس از جراحی شایع است که ممکن است تا یک هفته نیز به درازا بکشد.

8 - پوشیدن لباس‌های زیر تنگ و چسبان در کاهش تورم ناحیه عمل کمک کننده است.

9 - استفاده از داروهای مسکن بجز آسپرین پس از اعمال جراحی در کاهش درد و مشکلات بیماران بسیار کمک کننده است.

10 - اغلب ضرورتی به استفاده از آنتی‌بیوتیک پس از جراحی‌های این منطقه نمی‌باشد، به جز در جراحی بیماری عفونی شدید کیسه بیضه که در افراد دیابتی شایع است و ممکن است درمان زخم تا چند هفته به درازا بکشد.

11 - اغلب موارد جراحان از بخیه‌های قابل جذب استفاده می‌کنند. بنابراین نیازی به مراجعه برای کشیدن بخیه‌ها وجود ندارد. در موارد نادر بخیه‌های غیرقابل جذب را باید 10-7 روز پس از جراحی خارج نمود.