بی‌اختیاری ادراری در سالمندان (۲)

عدم تشخیص به موقع احتباس ادرار و اشتباه در تشخیص بی‌اختیاری فشاری یا استرسی، بی‌اختیاری یا لبریز شدن مثانه بر اثر ادرار بی‌اختیاری با فوریت در دفع ادرار.

بی‌اختیاری ادراری در سالمندان (2)

 

با مثانه پر و در حالی که سالمند در حالت تقریبا ایستاده با پاهای باز قرار داشته با شل کردن ناحیه پرینه، یک سرفه قوی می‌کند، نشت ناگهانی ادرار که با سرفه شروع و قطع شود به عنوان پاسخ مثبت در نظر گرفته می‌شود.

 احساس و احتیاج سریع به ادرار و وجود رسوب در ادرار می‌تواند به علت فعالیت بیش از حد دتروسر (Detrusor Overactivity, D.O) باشد.

 تکرر ادرار (بیش از 7 بار در روز) نشانه اختلال خاصی نیست. هم در D.O و هم در O.F دیده می‌شود. نوشیدن مایعات به مقدار زیاد نیز موثر است.

 ادرار شبانه (Nocturia) که منظور، دفع ادرار بیش از 2 بار در شب می‌باشد باید با ساعت خواب بیمار معنی شود (6، 8 و 10 ساعت یا ...).

 اختلال در دفع ادرار و یا Outlet obstruction (O.O) حتما به علت هایپرپلازی پروستات نبوده و می‌تواند به خاطر D.O باشد در نتیجه نه تنها به پروستات کمک نمی‌کند بلکه ممکن است زیان‌آور هم باشد.

 حجم ادرار باقیمانده پس از دفع: دانستن حجم باقیمانده ادراری که توسط سونوگرافی یا کاتتریزاسیون میسر بوده و کمک خوبی برای تشخیص است. حجم بیش از 50 تا 100 میلی‌لیتر بیانگر ضعف مثانه و انسداد مجرای خروجی O.O است.یافته‌های پاراکلینیک اعم از آزمایش خون، عملکرد کلیه، (آزمایش کامل ادرار و کشت ادرار با در نظر گرفتن علائم) تجویز می‌شوند مثلا اگر پلی اوری موجود باشد انجام تست قندخون و گلیسمی ضرورت می‌یابد و یا اگر هماتوری استریل موجود باشد سیستولوژی ادرار انجام گردد (فرضیه سرطان مثانه).

بررسی یورودینامیک توسط یک متخصص اورولوگ یا جراح زنان در تشخیص و برنامه‌ریزی درمانی بسیار موثر می‌باشد (سیستومتری، یوروفلومتری یورترال پروفیلومتری ...).

درمان

درمان اختلال ادرار شامل بخش غیردارویی (مثل بهداشت زندگی) و بخش دارو درمانی می‌باشد. نکته اساسی، تشخیص درست و به موقع این اختلالات و در صورت نیاز درخواست مشاوره می‌باشد.

اشتباهاتی که نباید انجام شود عبارتند از:

 عدم غربالگری اختلالات ادراری هنگام معاینه بیمار سالمند. پرسش از بیمار برای تشویق به صحبت در مورد علائم از طرف بیمار کمک می‌کند.

 عدم تشخیص به موقع احتباس ادرار و اشتباه در تشخیص بی‌اختیاری فشاری یا استرسی، بی‌اختیاری یا لبریز شدن مثانه بر اثر ادرار بی‌اختیاری با فوریت در دفع ادرار.

در O.F مثل SUI فرد بیمار در زمان سرفه یا عطسه ادرار خود را از دست می‌دهد و اگر پزشک مانور Kegel یا Agoniste α تجویز کند OF را تشدید می‌کند.

اگر بیمار احساس عدم تخلیه کامل ادرار دارد و پزشک UI را به جای OF تشخیص دهد، تجویز Oxybutyinin وضع بیمار را حادتر می‌نماید. بررسی PVR به پیشگیری از این اشتباهات کمک می‌کند.

 عدم تجویز درمان‌های غیردارویی

 عدم شروع درمان دارویی با دوزهای کم

 عدم درخواست مشاوره برای درمان جراحی

 

برای خواندن بخش اول- بی‌اختیاری ادراری در سالمندان- اینجا کلیک کنید.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر