
به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) آیتاللهالعظمی جعفر سبحانی ظهر امروز 21 تیر در درس تفسیر سوره زمر در مدرسه علمیه حجتیه، گفت: خداوند در آیه دوازدهم سوره زمر به بررسی موضوع مورد مناقشه مسلمانان و مشرکان اشاره و آداب مسلمانی را به زیبایی در آیات الهی شرح میدهد.
وی افزود: دو مسئله بسیار مهم در اسلام و به خصوص در این آیات کریمه وجود دارد که یکی مسئله شرک و دیگری مسئله اخلاص در عمل و عبادت است.
این مرجع تقلید بیان کرد: خداوند در بیان شرک، میفرماید مشرکان میگفتند ما هم خدا را قبول داریم و هم بتها را میپرستیم و این پرستش از جنس دروغین بود، زیرا کسی که خدا را باور داشته باشد، دیگر نیازی به بت ندارد.
وی گفت: در بحث اخلاص عمل و عبات هم خطاب به مومنان میفرماید که آن عملی درجات عالی را طی میکند که صاحب آن عمل، اخلاص بیشتری داشته باشد؛ اخلاص درعمل و عبادت در اسلام به نیت است.
وی افزود: اسلام حتی در وضو با آب و سرد و گرم نیز به نیت آن نمازگزار توجه دارد و اگر کسی با آب سرد در تابستان وضو گرفت به دلیل اینکه خنک شود، آن وضو قبول نیست بلکه باید با این نیت باشد که با این آب سرد برای خدا وضو میگیرم.
آیت الله سبحانی خاطرنشان کرد: مطلب دیگری که در این آیات بیان شده آن است که پیامبر اکرم(ص) فرمودهاند که من مامور شدم که اولین مسلمان باشم؛ خوب دقیقا مشخص است که ایشان اولین مسلمان هستند پس این پرسش مطرح میشود که منظور ایشان ازاین سخن چه بوده است که در ادامه پاسخ آن آمده است.
این مفسر قرآن اظهار کرد: مطلبی که در ادامه این بحث بیان شده این است که ایشان میفرماید من مامور هستم که اولین کسی باشم که حرفم با عملم و عملم با حرفم یکی باشد.
این مرجع تقلید بیان کرد: این مسئله بسیار مهم است؛ زیرا مسلمان واقعی آنچه در هر قالبی چه موعظه و چه امر به معروف و نهی از منکر بیان میکند باید در ابتدا خودش به آن عامل باشد.
وی گفت: اگر واعظ یا سخنوری برای مردم از آخرت و دوری از محرمات بگوید، ولی خودش آن محرمات را مرتکب شود، ضرر آن سخن و موعظهاش بیشتر است زیرا آن وقت مردم حس میکنند که چیز دیگری فرای این قرآن وجود دارد که این متدینین به مردم نمیگویند.
این مرجع تقلید یادآوری کرد: امام راحل نیز خطاب به این قشر از افراد چه حوزویان و چه غیر حوزویان فرمودند که عمل باید با قول یکی باشد و اگر غیر از آن چیزی رفتار کنید که به مردم میگویید مردم تصور میکنند که حقیقت آن چیزی نیست که شما به زبان آوردهاید و باورشان نسبت به دین غیر واقعی میشود.
وی گفت: قرآن بیان میدارد که هرچه قدر که علم انسان رو به تزاید میگذارد، ایمان او هم افزوده میشود؛ البته منظور از این علم، معرفت است، زیرا بزرگان ما همگی چون صاحب معرفت بودند این همه به خدا نزدیک شدند؛ فرار حضرت یوسف از دست حیله زلیخا نیز به واسطه همین معرفت به عالم بالا بود، زیرا اگر ایشان تفکر زمینی داشت مقاومت نمیکرد.
استاد برجسته حوزه با بیان اینکه قرآن همیشه به عمل نیک و صالح و علم همراه با عمل تاکید کرده است تصریح کرد: یکی از زیباترین این پندها آن است که کسی که مال خود را در راه خدا صرف نکند و برای خود بیاندوزد، هم در دنیا خیری از آن نمیبیند و هم اینکه در آخرت همان مال به شکل آتش به سراغ او خواهد آمد؛ زیرا مال در درون خود این سوزندگی را به طور طبیعی دارد.
وی گفت: خداوند در این آیه به مشرکان میفرماید که ما راه صلاح را به شما نشان دادیم و حال هرچه میخواهید انجام دهید که این سخن در واقع تهدیدی است برای روزی که قرار است در قیامت در محضر خدا ظاهر شوند زیرا کافران بیش از حد از قیامت میترسند.
وی در پایان بر لزوم بهرهبرداری مفید از عمر تاکید کردند و سرمایه حقیقی انسان را در زندگی، سرمایه عمر دانستند.