همه ما گاهی با استرس روبرو می‌شویم. از جمله زمان‌هایی که احتمال آن بیشتر است؟ تعطیلات آخر سال. هدایایی که باید بخریم، غذاهایی که باید بپزیم، مشکلات خانوادگی که هر از گاهی سر باز می‌کنند، و غیره.
شاید اینها هر آدمی را به زانو در آورند. بیشتر ما علایم رایج استرس را می‌دانیم: تنش عضلانی، سردرد، بی‌خوابی، کج‌خلقی و زودرنجی. اما نشانه‌ها به این چند مورد محدود نیست. بلکه موارد حیرت‌انگیز دیگری هم وجود دارد.
برای مثال، آیا می‌دانستید که یک رابطه علمی بین استرس و جوش صورت هست؟ استرس باعث ایجاد یک واکنش تحریکی می‌شود که می‌تواند روزنه‌های مسدود شده بی‌خطر را به نقاط قرمز تبدیل کرده و به ایجاد چرک بینجامد -که به طور خودمانی به آن جوش می‌گوییم. این واکنش تحریکی می‌تواند شما را در برابر سرماخوردگی و دیگر بیماری‌ها هم حساس‌تر و شکننده‌تر کند.
استرس مزمن همچنین طوفانی در مغز شما ایجاد می‌کند. کورتیزول که به آن "هورمون استرس" نیز گفته می‌شود، می‌تواند عملا باعث کاهش توانایی مغز شما برای دسترسی به خاطرات کوتاه‌مدت شود. یک پژوهش در سال 1998 نشان داد که تا نیم ساعت پس از وارد آوردن یک شوک الکتریکی، موش‌ها مسیر عبور از داخل ماز را به خاطر نمی‌آورند. پژوهش دیگری در 2012 نشان داد افرادی که "مصیبت انباشته" (یعنی اتفاقات بد مکرر در بلندمدت) را تجربه کنند قشر خاکستری کمتری در بخش جلوی مغزشان دارند؛ بخشی که مسئول خودکنترلی،احساسات، و حتی تنظیم انتشار انسولین در خون است.
به علاوه، استرس اصلا برای تمایلات جنسی مناسب نیست. انتشار تمام هورمون‌های استرس در بدن به معنی فدا شدن هورمون‌های جنسی نظیر تستسترون، استروژن و هورمون‌های مسئول تولید اسپرم و تخمک‌گذاری است. در زنان، این موارد به علاوه اضطراب روانی ناشی از استرس مزمن می‌تواند به کاهش شدید تمایلات جنسی منجر شود. برای مردان، استرس تاثیری شدید بر سرخرگ‌ها دارد که باعث سرد شدن تمایلات آنها و ناتوانی جنسی می‌شود.
اما استرس یک ضرر دیگر هم برای مرد‌ها دارد: طبق تحقیقی به سال 2012، مردانی با کورتیزول پایین‌تر جذابیت بیشتری برای خانم‌ها دارند که این خود یک دلیل برای صرف وقت شخصی و پایین آوردن میزان استرس است. به بیان دیگر اگر می‌خواهید از مجردی در بیایید، استرس خود را کاهش دهید.
