هشدار «رکود» برای اقتصاد آمریکا

به گزارش اقتصادنیوز ، فدرال رزرو نیویورک هر ماه احتمال وقوع رکود را در گزارشی پیش‌بینی و منتشر می‌کند. رصد این احتمال در سال‌های پیش از بحران از صحت و صدق گزارش بانک نیویورکی حکایت دارد.

طبق گزارش‌های این بانک، احتمال رکود در سال 2000 میلادی پس از ورود به اعداد 2 رقمی تا 40 درصد نیز رسید و به نحو قابل توجهی رکود بین سال‌های 2001 تا 2002 را پیش‌بینی کرد. فدرال رزرو نیویورک در ماه ژوئن سال 2006 احتمال رکود را 2رقمی پیش‌بینی کرده بود و پس از آن این احتمال تا سال 2007 به حدود 40 درصد رسید. گزارش بانک نیویورک این بار نیز رکود بزرگ سال‌های 2009-2007 را به درستی پیش‌بینی کرده بود.

گزارش‌های ماهانه شعبه نیویورکی فدرال رزرو از سال 1959 میلادی هر ماه منتشر شده است که پیش‌نیاز تجربی این گزارش را نیز تضمین می‌کند. اما آنچه در شرایط کنونی توجه‌برانگیز شده، عبور احتمال رکود از مرز تک‌رقمی است. احتمال بروز رکود پس از سال‌ بحرانی 2009 میلادی همواره تک‌رقمی ثبت شده بود تا اینکه آخرین گزارش بانک نیویورکی از 2رقمی شدن احتمال ارزیابی‌شده خبر داد. در گزارش ابتدای ماه اکتبر، احتمال 33/ 10 درصدی به ثبت رسیده تا هشدار ابتدایی به مزرعه اقتصادی آمریکا مخابره شود.

ماهیت احتمال رکود: احتمال بروز رکود اقتصادی در نسخه نیویورکی‌ها توسط معادله‌ای با یک شاخص اصلی ارزیابی می‌شود. این پارامتر، از تفاوت بازدهی اوراق قرضه بلند‌مدت 10 ساله و بازدهی اوراق قرضه کوتاه‌مدت 3 ماهه به‌دست می‌آید. البته شاخص‌های پیچیده دیگری نیز در این معادله استفاده می‌شوند که همگی به وضعیت شاخص‌های کلی اقتصادی مربوط هستند. تمرکز فدرال رزرو نیویورک بیشتر بر اوراق خزانه ملی است؛ چراکه داده‌های مربوط به خزانه‌داری با دقت و صحت بیشتری نسبت به سایر اوراق قرضه ارائه می‌شوند.

حال اینکه چه مواقعی احتمال وقوع رکود افزایش می‌یابد، پرسشی است که با واکاوی منحنی بازدهی اوراق قرضه قابل پاسخ است. البته به‌طور کلی می‌توان کاهش مولفه معادله نیویورکی‌ها را عامل افزایشی برای احتمال رکود دانست. به این ترتیب که کاهش تقاوت بازدهی اوراق بلندمدت 10 ساله نسبت به بازدهی اوراق کوتاه‌مدت 3ماهه، منجر به افزایش احتمال بروز رکود اقتصادی خواهد شد.

در واقع افزایش تقاضا برای اوراق بلند‌مدت قیمت آنها را افزایش می‌دهد و بالطبع بازدهی آنها را پایین خواهد آورد. از طرفی کاهش تقاضای خرید اوراق کوتاه‌مدت به معنای افزایش بازدهی این اوراق قرضه است. در شرایطی که کاهش بازدهی بلندمدت با افزایش بازدهی اوراق کوتاه‌مدت همراه شود، به معنای چشم‌انداز رکودی یا غیرتورمی خواهد بود. ابزار مناسب مقایسه بازدهی اوراق قرضه، منحنی بازدهی است که توجه به روند آن، چشم‌انداز رکودی-تورمی کلی ارائه می‌دهد.