من

بحث ما در جلسات گذشته، در این باره بود که انسان با چند مسئله اساسی روبه روست: یکی نیازمند بودن این جهان به آفریدگار و مدبّر؛ دیگر اینکه حیات انسان منحصر به این حیات مادی نیست و روزی برای حساب و کتاب زنده خواهد شد؛ و سومی هم راه رسیدن به سعادت ابدی اطاعت از دستورات خداست که به وسیله انبیا ابلاغ شده؛ یعنی توحید و نبوّت و معاد

امام سجّاد علیه السلام می فرماید:

این مقاله که به مناسبت گرامی داشت علاّمه شرف الدین جبل عاملی به چاپ می رسد، با نگاهی اجمالی به کتاب «المراجعات» درصدد بررسی شیوه استدلال و موارد اهتمام ایشان در اندیشه شیعی است. علاّمه شرف الدین با استدلال به متون دینی از کلیت تشیّع دفاع می نماید.

دشمنی ابلیس با فرزندان آدم به سبب آن بود که وجود آدم باعث رانده شدن او شد و او می خواست از آنان انتقام بگیرد، ولی وجود شیطان و وسوسه ها و اغواگری های او به سود بندگان خالص و خوب خداست و آنها با مبارزه با شیطان به مرتبه هایی می رسند که بدون آن نمی رسیدند

وسوسه ها و اغواگری های شیطان الزام آور نیست و انسان هرگز مجبور به اطاعت از شیطان نمی باشد. و اگر کسانی از او اطاعت می کنند، این ناشی از ضعف ایمان آنها است. اما بندگان خوب و خالص خدا او را اجابت نمی کنند. به همین جهت مقام و مرتبه آنها بالا می رود.

در جلسات قبل، مباحثی درباره «تزکیه در اسلام» یا «تزکیه نفس»، مفهوم «تزکیه»، اهمیت آن و راه های کلی رسیدن به آن مطرح شد، اینک ادامه این مجموعه را از سخنرانی های استاد پی می گیریم:

در این مقاله، نگارنده ضمن تعریف مفهوم «تقیّه» در اندیشه شیعی به کنکاش در ادلّه مشروعیت آن در فقه شیعه یعنی کتاب (قرآن)، سنّت، اجماع و عقل، زمینه پیدایش این مفهوم، و موارد جواز و عدم جواز آن پرداخته است. تقیّه در اندیشه شیعی، تاکتیکی برای دفاع از اصول مذهب است.

این مقاله با بررسی جریان فکری اخباریگری، به ویژگی ها و فراز و فرود این جریان پرداخته است و عقل ستیزی را مهم ترین ویژگی این جریان می داند. در این مقاله، جایگاه عقل در این اندیشه مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.