به گزارش ایسنا و به نقل از ام.آی.تی نیوز، یکی از موثرترین درمان‌های "ملانوما"(melanoma)، نوعی از داروهای سرطان موسوم به "مهارکننده پروتئین کیناز"(protein kinase inhibitors) هستند اما در چنین مواردی، نهایتا تومورها در مقابل دارو مقاوم می‌شوند و بیماری بازمی‌گردد.
ملانوما، توموری بدخیم با منشا سلول‌های ملانین‌دار و اصولا یک تومور پوستی است. این نوع سرطان می‌تواند به سرعت در بدن گسترش پیدا کند.
پژوهش جدیدی که در دانشگاه "ام.آی.تی"(MIT) صورت گرفته، نشان می‌دهد ترکیب مهار کننده پروتئین کیناز با داروهای آزمایشی موسوم به "ریبونوکلئاز"(ribonucleases) می‌تواند نتایج بهتری در مبارزه با ملانوما داشته باشد. پژوهشگران در آزمایش این ایده روی سلول‌های سرطانی انسان دریافتند که ترکیب این دو دارو، موثرتر از هر داروی دیگری است.
"رونالد رینز"(Ronald Raines)، استاد شیمی دانشگاه ام.آی.تی گفت: این ترکیب می‌تواند از مقاومت تومورها در برابر درمان نیز پیشگیری کند.
ریبونوکلئازها، آنزیم‌هایی هستند که توسط سلول‌های انسانی تولید می‌شوند و مولکول‌های آر.ان.ای را تجزیه می‌کنند. از آنجا که ریبونوکلئازها می‌توانند سلول‌ها را با آسیب زدن به آر.ان.ای آنها از بین ببرند، رینز تمرکز خود را بر رشد این آنزیم‌ها قرار داد.
گروه پژوهشی رینز، پروتئینی که به سلول‌های سرطانی کمک می‌کند در برابر ریبونوکلیس‌ها مقاومت کنند، بررسی کردند. این پروتئین موسوم به "مهارکننده ریبونوکلئاز"، تاکنون قوی‌ترین تعامل مربوط به پروتئین را داشته است. رینز افزود: حمله ریبونوکلئاز به سلول‌ها نشان می‌دهد که یک سیستم دفاعی باورنکردنی وجود دارد.
فرضیه پژوهشگران این است که سلول‌های انسان، مهارکننده را طوری اصلاح می‌کنند که اتصال آن محکم‌تر شود. بررسی‌ها نشان داد که مهارکننده تولید شده توسط سلول‌های انسان، گروه‌هایی از فسفات به همراه دارد که به محکم‌تر شدن اتصال کمک می‌کند؛ در نتیجه برای ایجاد داروی ریبونوکلئاز، آن را اصلاح کردند به طوری که مهارکننده‌های ریبونوکلئاز، اتصال محکمی نداشته باشند.
آنها در بررسی خود، اتصال غیرمنتظره‌ای میان ریبونوکلئاز و آنزیم‌های موسوم به "پروتئین کیناز" یافتند که آنها را به کشف تاثیر ترکیب دو دارو راهنمایی کرد.
این پژوهش، در مجله "Molecular Cancer Therapeutics" به چاپ رسید.
