به گزارش الف او در این رابطه می‌نویسد: «زیردریایی‌هایی که نیروی دریایی ایران در اختیار دارد شاید در قیاس با زیردریایی‌های هسته‌ای از قدرت کمتری برخوردار باشند، با این حال آنها برای منطقه خلیج‌فارس کاملا ایده‌آل هستند. خلیج‌فارس در مقایسه با اقیانوس‌ها و آب‌های آزاد، کم‌عمق‌تر و باریک‌تر است که این مساله آن را برای زیردریایی‌های کوچک‌تر (نظیر زیردریایی‌های نیروی دریایی ایران) بسیار مناسب می‌کند». زیردریایی‌های ایران همچنین کابوسی برای ملوانان و ناوبران کشتی‌های نظامی خارجی در خلیج‌فارس و تنگه هرمز هستند(منطقه‌ای که پر از موانعِ زیر آبی نظیر خطوط انتقال نفت و سکوهای گازی است. در این راستا، مرزهای سرزمینی و محدودیت‌های ناشی از آنها نیز مانعی دیگر برای کشتی‌های نظامی و حتی غیرنظامی به شمار می‌آیند). در این فضا برای ایران، زیردریایی‌های هسته‌ای (که با انرژی هسته‌ای کار می‌کنند)، هیچ کاربردی ندارند. در عوض، زیردریایی‌های کوچک دیزل- برقی ایران، می‌توانند در شرایطی که موتورخود را خاموش کرده‌اند، در انتظار اهدافشان بنشینند. این زیردریایی‌ها به سختی از سوی دشمنانشان قابل کشف شدن هستند و می‌توانند از چشمان آنها پنهان بمانند و به ناوگان دشمن، شبیخون زده و آنها را غافلگیر کنند. در ادامه به تعدادی از زیردریایی‌های کوچک اما مرگبار ایران اشاره می‌شود.
زیردریایی کلاسِ نهنگ: زیردریایی کلاس نهنگ ایران دارای دو لوله پرتاب اژدرِ 533 میلی متری است که ایران بارها اعلام کرده است این زیردریایی قادر به پرتاب موشک‌های کروز نیز است. این زیردریایی می‌تواند عملکرد بسیار خوبی در زمینه مین‌گذاری یا انجام عملیات‌های نفوذ/ خرابکاری از خود نشان دهد. این زیردریایی به علت طراحی نسبتا جدید خود، به احتمالِ زیاد در زمره زیردریایی‌های ساکت و بی‌صدای ایران است که این مساله آن را برای انجام عملیات‌های غافلگیرانه علیه اهداف دشمن، کاملا مناسب می‌کند.
زیردریایی کلاس غدیر: زیردریایی کلاس غدیر یکی از زیردریایی‌های کوچک‌تر نیروی دریایی ایران است که کاملا به صورت بومی ساخته شده است. این زیردریایی‌ها کاملا کوچک هستند و طول آن تقریبا 29 متر است. این زیردریایی احتمالا میزبان تنها 18 خدمه می‌باشد. زیردریایی غدیر در ابتدای سال 2007 توسط ایران عملیاتی شد و برای مانور در آب‌های کم عمق ساحلی این کشور کاملا مناسب است. بنابر آنچه «اداره اطلاعات نیروی دریایی آمریکا» گفته است: ایران بینِ 14 تا 23 زیردریایی کلاس غدیر را در اختیار دارد و می‌تواند در عملیات‌های گوناگون خود از آنها استفاده کند. زیردریایی غدیر از دو لانچرِ پرتابِ اژدر533 میلی متری برخوردار است. این لانچر‌ها همچنین قادر به شلیک موشک‌های کروز نیز هستند. گفته می‌شود ایران در بحث طراحی زیردریایی با کشورهایی نظیر کره شمالی نیز همکاری‌های نزدیکی دارد. با این حال، اطلاعات چندانی از میزان همکاری فناورانه دو کشور در زمینه طراحی و ساخت زیردریایی‌ها در دسترس نیست. با این همه، اندازه کوچکِ زیردریایی غدیر در محیطِ نسبتا شلوغِ خلیج‌فارس کاملا کاربردی و مفید است.
زیردریایی کلاس یوگو: برخی منابع خبری ادعا کرده‌اند که ایران چهار زیردریایی کلاس یوگو از کره شمالی تحویل گرفته است. زیردریایی‌های کلاس یوگو، کاملا کوچک هستند(این زیردریایی‌ها طولی به اندازه 65 تا 72 فوت دارند و خدمه آنها تنها دو نفر هستند. اگر چه این زیردریایی روی خود از فضای کافی برای انجام عملیات‌های ویژه و استقرار نیروی نظامی نیز برخوردار است). این زیر دریایی همچنین از دو لانچر پرتابِ اژدرِ 533 میلی‌متری نیز برخوردار است. با این حال گفته می‌شود طراحی این زیردریایی به نسبت قدیمی است اما تا زمانی که زیر آب بی‌حرکت باشد و خدمه نیز سکوت لازم را رعایت کنند، کشف آن بسیار مشکل است.
هماهنگی زیردریایی‌های ایران با جغرافیای نظامی خلیج‌فارس و تنگه هرمز ناوبری در خلیج‌فارس و تنگه هرمز ویژگی‌های خاص خود را دارد. در جغرافیای این مناطق، مرزهای ملی باید توسط کشتی‌هایی که از این منطقه عبور می‌کنند رعایت شوند. محیط شلوغ خلیج‌فارس و تنگه هرمز که ناشی از تردد گسترده کشتی‌های باری در این مناطق است موجب می‌شود تا کشتی‌ها، مسیرهای مشخصی برای عبور و مرور داشته باشند. در این آب‌های کم‌عمق، زیردریایی‌های هسته‌ای سنگین‌وزن از مزیت چندانی برخوردار نیستند. در عوض، زیردریایی‌های کوچک دیزل-برقی که ایران شمار زیادی از آنها را در اختیار دارد، کاملا کاربردی و مفید هستند. زیردریایی‌های کوچک ایران را باید کاملا جدی گرفت و آنها را خطرناک تلقی کرد.
