فضیلت زمین و خاک کربلا

در اینکه زمین کربلا و خاک کربلا بهترین زمین و خاک است شکی در این نیست و به همین جهت روایات فراوانی هست که برتری و فضیلت زمین کربلا را ثابت می کند بر بقیه زمین ها. حتی فضیلت خاک و زمین کربلا بر زمین کعبه ، عن ابی عبدالله علیه السلام : قال ان ارض الکعبه قالت من مثلی و قد بنی بیت الله علی ظهری یا تینی الناس من کل فج عمیق و جعلت حرم الله و امنه فاوحی الله الیها ان کفی و قری ما فضل ما فضلت به فیما اعطیت ارض کربلا الا بمنزلة الابره غرست فی البحر فحملت من ماء البحر و لولا تربة کربلا ما فضلتک و لولا من تضمنه ارض کربلا ما خلقتک و لا خلقت البیت الشی ء به افتخرت فقری و استقری و کونی ذنبا متواضعاذلیلامهینا غیر مستنکف و لامستکبر لارض کربلا و الا سخت بک وهویت بک فی نار جهنمَّ.(1)

از امام صادق علیه السلام است که فرمودند زمین کعبه به خود افتخار کرد و گفت کیست مانند

من در حالی که خداوند خانه خویش را بر روی من بنا نموده و مردم از راه های دور به جانب من

می آیند و من حرم خدا و محل امن او شده ام پس خداوند به او وحی نمود که ساکت باش

سوگند به عز تّ و جلالم که فضیلت تو در مقایسه با آنچه به زمین کربلا عطا نموده ام نیست

مگر به مقدار رطوبتی که یک سوزن به هنگام فرو رفتن در دریا به خود می گیرد و اگر خاک کربلا

نبود تو را فضیلت نمی دادم و اگر نبود آن کسی که سرزمین کربلا او را در بر گرفته تو را نمی

آفریدم پس آرام، خاموش، متواضع و خاشع باش هرگز به زمین کربلا فخرفروشی مکن و گرنه تو را در زمین فرو می برم و در آتش جهن مّ سرنگونت می نمایم.

1- عن ابی جعفر علیه السلام قال: خلق الله تبارک و تعالی ارض کربلا قبل ان یخلق الکعبه

باربعة و عشرین الف عام و قدسها و بارک علیها.(2)

امام باقر علیه السلام فرمودند خداوند متعال بیست و چهار هزار سال قبل از خلقت کعبه زمین

کربلا را آفرید و آن را مقد سّ و مبارک قرار داد.

2- عن ابی عبدالله علیه السلام قال: خرج امیرالمؤمنین علیه السلام یسیر با الناس حتی اذا

کان من کربلا علی میسره میل او میلین فتقدم بین ایدیهم حتی اذا صار بمصارع الشهداء قال

قبض فیها مائتا نبی و مائتا وصی و مائتا سبط شهداء باتباعهم فطاف بها علی بغلته خارجا

رجلیه من الرکاب و انشا یقول مناخ رکاب و مصارع شهداء لایسبقهم من کان قبلهم و لا یلحقهم

من اتی بعدهم.(3)

امام صادق علیه السلام فرمودند حضرت علی علیه السلام با عده ای از شهر بیرون رفتند

مقداری به کربلا مانده آن حضرت از رفقای خود پیشی گرفت و خود را به محل قتل شهداء

رساند سپس فرمودند دویست پیامبر و دویست وصی پیامبر و دویست سبط در اینجا دفن

هستند و اینجا شهید شده اند پس در حالی که سوار بر مرکب بودند طواف می کردند و این

شعر را زمزمه می کردند.

مناخ رکاب و مصارع شهداء لایسبقهم من کان قبلهم و لا یلحقهم من اتی بعدهم محل پیاده شدن سواران و بر زمین افتادن شهیدانی است که از گذشتگان کسی از آنها جلو نیفتاد از آیندگان هم کسی به مقام آنها نخواهد رسید.

4- قال الصادق علیه السلام : زوروا کربلا و لاتقطعوا فان خیر اولاد الانبیاء ضمنته، الا و ان الملائکه زارت کربلا الف عام من قبل ان یسکنه جد یّ الحسین علیه السلام و ما من لیلة تمضی الا و جبرئیل و میکائیل یزورانه، فاجتهد یا یحیی ان لاتفقد من ذلک المواطن.(4)

امام صادق می فرمایند زیارت کنید کربلا را و آن را ترک نکنید همانا زمین کربلا بهترین اولاد انبیاء

را در بر دارد. آگاه باشید که ملائکه هزار سال قبل از اینکه جد مّ حسین علیه السلام در آنجا

دفن شود کربلا را زیارت کردند.

هیچ شبی نمی گذرد مگر اینکه جبرائیل و مکائیل آن را زیارت می کنند پس بکوش ای یحیی که

جایت در آنجا خالی نماند.

4- عن عبدالله بن سنان عن ابی عبدالله علیه السلام : قال: قبر الحسین بن علی علیه

السلام عشرون ذراعا فی عشرین ذراعا مکسرّا، روضة من ریاض الجنه و منه معراج الملائکة

الی السماء و لیس من ملَکَ مقر بّ و لانبیّ مرسل الا و هو یسئل الله ان یزوُره ففوج یهبط

و فوج یصعدَ.(4)

حضرت صادق علیه السلام فرمودند قبر جدم حسین بن علی علیه السلام 20 زراع در 20 زراع

از چهار طرف است، باغی از باغ های بهشت و محل صعود ملائکه به آسمان است و هیچ ملک

مقربی و نبی مرسلی نیست مگر آنکه از خداوند می خواهد تا آن حضرت را زیارت کند پس

گروهی از آنها برای زیارت پائین می آیند و گروهی بالا می روند.

5- عن مجاهد عن ابن عباس قال کنت مع امیرالمؤمنین علیه السلام فی خرجته الی صفین

فلما نزل بنینوی و هو بشط الفرات قال بأعلی صوته یا ابن عباس اتعرف هذا الموضع قلت له ما

اعرفه یا امیرالمؤمنین فقال علیه السلام لو عرفته کمعرفتی لم تکن تجوزه حتی تبکی کبکائی

قال فبکی طویلا حتی اخضلت لحیته و سالت الدموع علی صدره و بکینا معا و هو یقول أوه أوه

مالی و لآل ابی سفیان.

مرحوم شیخ صدوق به سند معتبر از ابن عباس روایت کرده است که گفت در جنگ صفین در

خدمت علی علیه السلام بودم چون به کربلا رسیدیم حضرت فرمودند ابن عباس این زمین را

می شناسی گفتم نه امیرالمؤمنین فرمودند اگر این موضع را می شناختی از آن گذر نمی کردی تا همانند من گریه کنی آن بزرگوار خیلی گریه کرد تا اینکه محاسن مبارکشان تر شد و اشک بر سینه جاری شد حضرت فرمودند آه آه مرا با آل ابی سفیان چکار؟

سپس آب طلب کردند و وضو گرفتند چند رکعت نماز خواندند و بعد از نماز گریستند.

6- عن هرثمة بن سلیم قال: غزونا مع علی علیه السلام صفین فلما نزل بکربلاء  صلی بنا فلما سلم رفع الیه من تربتها فشمها ثم قال: و اهالک یا تربة لیحشرن معک قوم یدخلون الجنه بغیر حساب(5)

هرثمة بن سلیم می گوید در جنگ صفین با امیرالمؤمنین علی علیه السلام بودیم وقتی به کربلا رسیدیم نماز خواندیم با حضرت بعد از نماز مقداری از خاک کربلا را حضرت برداشتند بوئیدند سپس خطاب به خاک فرمودند. ای تربت با تو قومی محشور می شوند که داخل بهشت می شوند بدون حساب.

7- عن مخرمة بن ربعی قال: قال ابو عبدالله صلی الله علیه و آله«شاطی ء الوادی الایمن»

الذی ذکره الل هّ تعالی فی القرآن هو الفرات«و البقعة المبارکة»هی کربلا.(6)

کربلا بقعه مبارکی است که در قرآن یاد شده است چنانکه در حدیث امام صادق علیه السلام

می فرمایند. (در تفسیرآیه 30 سوره قصص)

منظور از « شاطی ء الواد الایمن » در قرآن فرات است و منظور از « البقعة المبارکة » همان کربلا

می باشد.

پی نوشت:

1. کامل الزیارات ص 267 ، ج 33 ؛ بحارالانوار: 101 ص 106 ؛ وسائل الشیعه 14 ص514

2. تهذیب الاحکام: 6 ص 72 ؛ کامل الزیارات 268: ح 4 ؛ وسائل 14 ص 516 ؛ بحار: 101 ص7 10

3. کامل الزیارات:270  ح 12 ؛ بحارالانوار:101  ص 116 ح 42 ؛ وسائل الشیعه14: ص 51،ج6

4. کامل الزیارات: 269 ؛ بحارالانوار: 101 ص 109؛ مستدرک الوسائل:10 ، ص262

5. کامل الزیارات: 112، ح 3 ؛ مستدرک الوسائل:  10، ص 320 ؛ بحارالانوار: 101 ، ص106 ،ح1

6. بحارالانوار: 29، ص419 ؛ المزار: 1 ، ص 27 ؛ تهذیب :6 ، ص 38؛کامل الزیارات:  48.