به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از اطلاعات آنلاین، از میان فوتبالیست‌ها و مدیران فوتبالی که نام‌شان در کنار ساواک آمده، می‌توان به علی عبده مالک و همایون بهزادی مالک و ستاره پرسپولیس، حسن روشن ستاره تیم تاج، و همین‌طور پرویز قلیچ‌خانی کاپیتان تیم ملی پیش از انقلاب نام برد که هر کدام ماجرای متفاوت خودشان را داشتند.
از عضویت در ساواک تا قتل آقا تختی!
یکی از سرشناس‌ترین نام‌ها در فوتبال قبل از انقلاب، علی عبده بنیان‌گذار و مالک باشگاه پرسپولیس است که همه می‌دانستند ارتباط نزدیکی با دربار دارد. او سالها شریک مالی فاطمه پهلوی خواهر شاه بود، هرچند این شراکت بعدها به هم خورد و فاطمه پهلوی حق بیمه هنگفت عبده را بعد از آتش گرفتن باشگاه بولینگ معروف او برای خود برداشت. بعد از انقلاب، احتمالا به خاطر این رابطه نزدیک، برخی چهره‌های فوتبالی مثل حسن روشن به عبده اتهام زدند که ساواکی بوده است. علی جباری هم‌تیمی روشن در تاج هم صحبت‌های او را تایید کرده و صراحتا گفته بود که عبده ساواکی است.
البته عبده خیلی زود بعد از انقلاب در آمریکا درگذشت و مجال پاسخ دادن به این صحبت‌ها را نداشت. با وجود این صحبت‌ها، عجیب‌ترین اتهام به او، دست داشتن در قتل مرحوم تختی بوده است. پیش و بعد از انقلاب، خیلی‌ها اعتقاد داشتند تختی توسط ساواک کشته شده و بعد از انقلاب، سازمان مجاهدان راه خلق، این اتهام را مطرح کرد که علی عبده به همراهی یک عضو معروف ساواک و به دستور شاه، تختی را به قتل رسانده‌اند. البته این اتهام به این خاطر که اصلا مرحوم تختی به قتل نرسیده، چندان در تاریخ باقی نماند.
ماجرای مرموز عضویت بهزادی در ساواک
حسن روشن در صحبت‌هایش درباره اعضای باشگاه پرسپولیس صراحتا به عضویت مرحوم همایون بهزادی ستاره پرسپولیس در دهه 50 هم اشاره کرده و گفته است که او عضو ساواک بوده است. او البته گفته بود که او شکنجه‌گر نبوده و کارمند ساده ساواک بوده. روشن البته سالها بعد از انقلاب این ادعا را مطرح کرده است.
در ابتدای انقلاب، ماجرا فقط یک صحبت ساده نبوده و بهزادی به خاطر این صحبت‌ها و اتهام شکنجه‌گر بودن، 5 ماه هم بازداشت بود. خود او در این باره گفته بود: «آقای بادپا (ایشان بوکسور تیم ملی بودند) لطف و محبت کردند و آمدند خانه ما و مرا بردند! اتفاقا آن روز ما در خانه برای شهدای کشور روضه‌خوانی داشتیم... اتهامی‌که به من زده بودند شکنجه‌گر ساواک بود و من را پنج ماه نگه داشتند تا پرونده را بررسی کنند، پس از اتمام بررسی‌ها دیدند چنین مسئله‌ای صحت ندارد. این مسئله را همه می‌دانند! همه ایران این موضوع را می‌دانند.» البته ماجرا واقعا تمام نمی‌شود و او از دانشگاه اخراج می‌شود و تا سالها حتی نامش هم در تلویزیون برده نمی شود.
پسر همایون بهزادی بعد از صحبت‌های حسن روشن در دهه 90، و تایید آن‌ها توسط علی جباری، گفته بود که پدرش کارمند ساده اداره ضد جاسوسی بوده. ماجرای عضویت بهزادی در ساواک، در واقع یک بدبیاری است. خود او گفته در دوران فوتبال، فوتبالیست‌ها را 5 نفر 5 نفر به جاهایی مثل وزارت دربار و راه‌آهن معرفی می‌کردند تا کارمند شوند و حقوق بگیرند. او و 4 نفر دیگر به نخست‌وزیری معرفی می‌شوند و همین باعث می شود اتهام ساواکی بودن شکل بگیرد.
شکنجه آیت‌الله طالقانی به همراه خواننده معروف
جالب این است که حسن روشن، که با صراحت درباره ساواکی بودن چهره‌های معروف فوتبال صحبت کرده، خودش هم در ابتدای انقلاب، با چنین اتهامی مواجه شد. درواقع او متهم بوده که همراه با یک خواننده زن معروف، آیت‌الله طالقانی را شکنجه کرده.
روشن گفته که وقتی که در دوبی بوده این شایعات مطرح بوده و او هم بعد از صحبت با مادرش، برای مرتفع کردن این اتهام‌ها به ایران برگشته و همراه با یکی از اقوامش نزد آیت‌الله طالقانی رفته. خود او گفته است: «من را پیش ایشان بردند و آیت‌الله طالقانی تا من را دید گفت نمی‌شناسمش و از اتاقش به بیرون هدایتم کرد.»
کاپیتان تیم ملی چطور به دام توطئه ساواک افتاد؟
از میان تمام نام‌های فوتبالی پیش از انقلاب، هیچ‌کس به اندازه پرویز قلیچ‌خانی با ساواک ماجرا نداشته است. یکی از بهترین فوتبالیست‌های تاریخ فوتبال ایران، و کاپیتان تیم ملی، آشکارا علایق چپی داشت و به همین خاطر، فقط از سوی حاکمیت وقت تحمل نمی‌شد و در نهایت هم به همین خاطر مجبور شد ایران را ترک کند. گفته می‌شد به دستور شخص شاه، نام و تصاویر او از فیلم رسمی بازی‌های آسیایی تهران حذف شد و وقتی هم که ایران قهرمان شد، شاه حاضر نشد جام قهرمانی را به دست او بدهد. اما فقط این‌ها نبود و قلیچ‌خانی، یکی از معدود فوتبالیست‌هایی است که توسط ساواک بازداشت شد. او بعد از ارتباط گرفتن با اعضای چریک‌های فدایی خلق در یک اردوی خارج از کشور، توسط ساواک بازداشت می‌شود. یک ماه بعد از این بازداشت، قلیچ‌خانی در یک برنامه تلویزیونی حاضر می‌شود و مصاحبه او درباره این که فعالیت سیاسی چندانی نداشته پخش می‌شود.
در ادامه روزنامه‌ها تیتر می‌زنند که قلیچ‌خانی از شاهنشاه تقاضای عفو کرده و بلافاصله، اعلام می‌شود که او به همراه دو بازیکن دیگر تیم ملی توسط شاه عفو شده و آزاد می‌شوند. فشارها اما به او ادامه داشته و او موفق نمی‌شود به عنوان استاد دانش‌سرا استخدام شود. او بعد از انقلاب در یک بیانیه درباره درخواست عفو گفته بود:«واقعیت این است که من در یک لحظه شوم فریب دشمن را خورده و با طلب بخشایش نمودن از شاه، به خلق خود خیانت کرده‌ام.» او البته در همین بیانیه گفته بود که مقام‌های امنیتی تهدید کرده بودند بلایی سر همسر او خواهند آورد.
یک ماجرای دیگر قبل از انقلاب، مربوط به کوچ این بازیکن به ترکیه می‌شود. ماجرا این است که او و جلال طالبی پیشنهادی از یک تیم ترکیه‌ای داشتند. قلیچ‌خانی ماجرا را با قراگوزلو رئیس وقت تربیت‌بدنی در میان می‌گذارد اما بدون اطلاع او، بیانیه‌ای در روزنامه‌ها منتشر می‌شود که در آن قلیچ‌خانی، گفته بود به خاطر شاه‌دوستی و میهن‌پرستی حاضر به رفتن به ترکیه نیستیم. او بعد از انقلاب اعلام کرد که این نامه هم بدون اطلاع توسط ساواک منتشر شده و او نقشی در نوشتن آن نداشته. نامه مشابهی هم در همان تاریخ به نام جلال طالبی منتشر شده بود که ادبیات مشابهی دارد.
قلیچ‌خانی پیش از انقلاب، ایران را به مقصد آمریکا ترک می‌کند و کمی بعد از انقلاب به ایران برمی‌گردد تا این‌که در ابتدای دهه 60، دوباره از ایران می‌رود.
259
