حفظ جوانی و شادابی(۱)

در میهن خود ما، یکی دو نسل پیش حد متوسط عمر پائین بوده و افراد 70 ساله کمتر دیده می شدند ولی امروز سپاس خدا را که در اثر پیشرفت بهداشت، پیش گیری ودرمان و مراقبتهای پزشکی، حد میانگین عمر به بالای 60 سال رسیده است و افراد 70 سال به بالا در جامعه ما فراوان هستند، خداوند عمر طولانی تر و با عزت تر به آنان عنایت فرماید که حق بزرگی، از هر طبقه و صنف، بر جامعه دارند و نسل جوان تر بایداحترام و ارزش ویژه به آنان قائل شوند. که ریش و گیس سفید نشانی از سالها تجربه و خدمت به جامعه است.

با این حساب پیری، مرز معین ندارد. در یکی دو نسل پیش مثلا روزنامه ها می نوشتندپیر مرد 50 ساله در تصادف فوت شد و یا نظائر آن ولی امروز مشکل بتوان افراد شصت ساله جامعه را پیر خطاب کرد چه آنان افرادی فعال و کارآمد و کاردان هستند.

در یکی از نوشتارهای گذشته یادآور شده ایم که پیری «بیولوژیکی » غیر از پیری تقویمی است. بهر حال امروزه علم به ما می آموزد گاهی پیری و سالمندی بهانه است که خود را از بعضی کارها معاف کنیم درحالی که به انجام آنها قادریم. امروزه مامی دانیم تندرستی و نشاط بسته به این است که ما چگونه زندگی می کنیم نه این که ماچقدر عمر کرده ایم و حالا موقع آن رسده است که دیگر این اشتباه را نکنیم.

مثلا چین و چروک چهره را که در اثر تابش آفتاب ایجاد شده است و یا شلی ماهیچه ها و تجمع چربی در بدن را که حاصل تنبلی و تن پروری است، به حساب پیری بگذاریم چه برنامه غذائی سالم، ورزش و طرز زندگی خوب، پوست بدن و حتی توان مغزما را حفظ می کند.

آب حیات چشمه جوانی در سفره غذا و یا در حرکت و راه پیمائی ماست و نیز ممکن است در طرز کار، بازی، خواب، تفکر، کنش و واکنش ما نیز باشد.

اعتماد بنفس

همیشه اعتماد بنفس داشته باشید فکر نکنید چون پا به سن گذاشته اید و کار از کار گذشته است. به یاد بیاوریم افراد میانسال بالاتر از 50 سال را که در مسابقه ورودی دانشگاهها شرکت می کنندد و چه بسا پذیرفته هم می شوند و به آموزش عالی ادامه می دهند. کسانی را می شناسیم که در همان سن و سال شروع به ورزش می کنندو حتی بی میل نیستند که در مسابقه ها مثلا مسابقه دو شرکت کنند فقط باید این امیدبه وجود آید که در ما قابلیت و توان هست که در میانسالی هم می توانیم به فعالیت های لازم بپردازیم برای رسیدن به این هدف باید اعتماد بنفس داشته باشیم.

این اعتماد می تواند ما را وادار کند که زندگی سالمی را ادامه دهیم و روش ناسالم خود را به روش خوب مانند تغذیه سالم و ورزش و حرکت و غیره تغییر دهیم.

هرچه اعتماد بنفس قوی تر باشد، همانقدر می توان به عادات پسندیده روی آورد.

کار و تلاش

کار و تلاش باید در حد توان باشد. باید آموخت که کار را به طور راحت و وموثر انجام داد. کار بیش از حد توان، برای مدت طولانی، ممکن است خسته کننده واضطراب آور باشد. کم کاری هم باعث ملال، خستگی و فرسودگی می شود.

ورزش و تلاش در حد تعادل نه تنها برای قلب و ریه سودمند است، بلکه توان مغزی را نیز افزایش می دهد. مطالعات مقایسه ای بر روی افراد سالمند که ورزش می کنند وفعال هستند، با همسالان دیگر آنان که تنبل و راحت طلب هستند، به وسیله پژوهشگران انجام گرفته است.

این مطالعات نشان می دهند که افراد فعال و پرتحرک و ورزشکار از عهده آزمایش هابهتر برمی آیند و به تحریکات خارجی بهتر باسخ می دهند و از نظر روانی تیزتر وسریع العمل ترند به طور مثال موقع رانندگی در یک ترافیک سنگین، آنان بهتر، زوددترو دقیق تر از دیگران تصمیم می گیرند که به راست و یا چپ بپیچند و یا مسیر عوض کنند و در چراغ قرمز می ایستند.

کارشناسان می گویند ورزش به دو طریق می تواند در مغز اثر بگذارد.

نخست کسی که در هوای آزاد ورزش می کند و بدنی متناسب دارد، اکسیژن زیاد جذب می کند و مغز وی از این اکسیژن بهره زیادتر می برد چه مغز نسبت به وزن خود بیش ازدیگر اعضا یعنی بیست برابر به اکسیژن نیاز دارد. اگر اکسیژن کافی به آن برسد،بهتر و سریع تر عمل می کند.

دوم این که ورزش به سلامت و طول عمر مراکز مغزی که مسوول حرکات بدنی هستند،کمک می کند.

لسیتین ⁽¹⁾

این ماده به افزایش حافظه و توان مغزی کمک می کند. گرچه هنوز به طور دقیق نمی توان گفت ولی آزمایش های زیاد نشان داده است مواد غذائی که حاوی لسیتین هستند، از نکث مغزی جلوگیری می کنند. در یک آزمایش درآمریکا، 117 نفر افراد سالمند سالم، هرکدام روزانه یک قاشق مرباخوری دانه های نقل مانند «گرانول » لسیتین به مدت سه هفته خوردند و مهارت کافی در یادآوری نامها و جای اشیاء کسب کردند. در آزمایش دیگر نتیجه جالبی به دست آمد آن این که گروه جوان تر (35 تا 50ساله) از نظر حافظه پیشرفت بیشتری نشان دادند.

البته کسانی که 65 ساله تا 80 ساله بودند نیز پیشرفت نمودند.

پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که لسیتین به علت تامین «کولین » ⁽²⁾ مغزباعث بهتر شدن حافظه می گردد چه آن باعث می شود پیغام بین «نرونها» ⁽³⁾ به خوبی منتقل شود.

فراموش نشود که این ماده در بعضی افراد باعث اسهال خون آلود و ناراحتی معده می گردد که با حذف لسیتین بهبود می یابد به جای لسیتین باید از مواد غذائی که دارای این ماده است، سود جست.

افزایش توان دستگاه ایمنی بدن

هرکس دوستانی دارد که در مواقع لزوم، برای گفتن درد دل باید به آنان مراجعه نماید. پژوهشگران بر این باورند که حمایت از طرف دوستان و افراد خانواده، دستگاه ایمنی بدن را قوی می نماید. اگر شما «استرس »نرن دارید به دوستان خود سر بزنید واز آنان برای رفع ناراحتی خود یاری بطلبید.

یادداشت کردن ناراحتیها سودمند است. سالمند شدن همراه است با تغییراتی که گاهی تواءم با کاهش بعضی نیروهاست. تغییر شغل، تغییر مکان دادن یا مجرد شدن(به هر علتی) ممکن است طوفانی از احساسات در انسان ایجاد نماید. در سینه حبس کردن این احساسات می تواند در دستگاه مصون سازی بدن اثر منفی بگذارد. ضمن یادداشت کردن این احساسات و ناراحتیها، پرسش هائی را نیز بنویسید نظیر این که من چگونه احساس می کنم؟ چرا چنین احساس می کنیم و غیره، تمام جزئیات را یادداشت کنید. در این صورت درد دل شما سبک خواهد شد مثل این که آن را به کسی گفته اید.

خوش بینی نیز برای دستگاه مصون سازی بدن سودمند است و بدبینی برعکس آن است.

پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که بدبینی در کسانی که (HIV) مثبت هستندیعنی کسانی که ویروس بیماری «ایدز» در بدن آنان هست، تعداد سلولهای (T) را دربدن آنان کم می کند. این سلولهای T با ویروس «ایدز» مبارزه می کنند پس بدبینی برای بدن زیان آور است. برای رفتن از بدبینی به طرف خوشبینی باید گامی به عقب بردارید و با دیده واقع بین به جهان، اطراف و خود بنگرید.

ورزش و تقویت بدن

بر طبق مطالعات پژوهشگران دانشگاه «تافتز» ⁽⁴⁾ آمریکا ورزش می تواند پیری را به تاءخیر اندازد و در موارد بسیاری انسان را جوان نماید یعنی این که عقربه ساعت زمان را به عقب برگرداند. این امر در بانوان، پس از آغاز یائسگی، غیر منتظر و شگفت آور است. پژوهشگران نامبرده دو گروه بیست نفری ازبانوان 50 تا 70 ساله را مورد مقایسه قرار دادند.

یک گروه هر هفته دوبار 5 نوع ورزش تقویتی انجام دادند و گروه دیگر ورزش نکردند. پس از یک سال چربی بدن افراد گروه ورزش 1 تا 2 کیلوگرم کم شد و در عوض در حدود 2 کیلوگرم بر وزن ماهیچه های آنان افزوده شد. حجم استخوانها، هم درران ها و هم در کمر افزایش یافت.

توانستند تعادل خود را بهتر حفظ نمایند. در همین مدت، همه این عوامل در گروه دیگر بدتر شدند و در نتیجه پوکی استخوان که شکستگی را تسهیل می نماید، در آنان افزایش یافت.

حسن دیگر ورزش آن بود که آن بانوان توانستند درکارهای دیگر مانند: کار درباغچه حیاط و کارهای خانه فعال تر باشند. افزون بر آن، خود آنان با توجه به تغییراتی که در بدنشان به وجود آمد، به ورزش علاقمند شدند.

در یک مطالعه دیگر روی 13 مرد که سن همگی آنان در حدود 60 بود ورزشهای تقویتی انجام دادند.

مشاهده شد که آنان نیز هر کدام دو کیلوگرم از چربی بدنشان کاستند و در عوض دوکیلوگرم بر حجم ماهیچه های خود افزودند. کم شدن چربی خود به تنهائی نویدبخش است تا چه رسد که تواءم با افزایش وزن و حجم ماهیچه ها باشد .به ویژه این که این مردها بیش از نصف چربی را از ناحیه کپل و شکم کاستند که این خود بسیار سودمنداست چه می دانیم که چربی زیاد در بخش میانی بدن با افزایش بیماری قلبی، دیابت(بیماری قند) و برخی از انواع سرطان مرتبط است.

ادامه دارد

پی نوشتها:

1- .ذخخژخح حپ

2- .حذدرخب

3- .ذرزس حت

4- ط -ف عبفسز