خوراکی‌های عموما غیر بهداشتی دهه‌ی شصت، بخش بزرگی از خاطرات متولدین این دهه را تشکیل می‌دهد. در مقاله‌ای با عنوان خوشمزه‌های دهه شصت، تعدادی از این خوشمزه‌ها را یادآوری کردیم که می‌توانید در بنیتا بخوانید. در ادامه و با قسمت دوم این مقاله همراه ما باشید.
این شیرکاکائوهای شیشه‌ای هم از چیزهای لاکچری محسوب می‌شد که قسمت هرکسی نمی‌شد یا خیلی‌ها دنبالش نمی رفتند.
این شرینی کام‌ها به همراه ساندیس، در برهه‌ای از تاریخ جایگاه صبحانه و میان وعده را در تغذیه‌ی بچه مدرسه‌ای‌ها داشت.
یک زمانی اگر در کنار کله‌پاچه یا کباب، دوغ آبعلی یا دوغ شیشه‌ای زمزم نبود، انگار یک چیزی کم بود و غذا آن‌طور که باید، نمی‌چسبید. منظور از یک زمانی هم دهه‌ی شصت و اوایل دهه‌ی هفتاد است.
گاهی لذت دیدن این تبلیغ در آن زمان، از لذت خوردن بستنی میهن هم بیشتر بود.
بستنی زی‌زی‌گولو
این ابتکار بیسکوییت گرجی هم عالی بود. می‌شد با یک تیر دو نشان زد؛ اولا خورنده(معمولا دانش‌آموز ابتدایی) سیر می‌شد و ثانیا اینکه اسم و شکل حیوانات را یاد می‌گرفت.
با آدامس دایناسور هم می‌شد دوره‌های مختلف زمین‌شناسی، از 4 میلیارد سال قبل به این سمت را مرور کرد.
چرا اسمش را گذاشته بودند بستنی زمستانی؟
آدامسی دیگر از خانواده‌ی کوچک آدامس‌های آن روزها
اشی مشی به خوبی توانست سلطه‌ی چندین ساله‌ی پفک نمکی را به چالش بکشد.
یکی دیگر از غیربهداشتی‌ترین‌ها و در عین حال خوشمزه‌ترین‌های دهه‌ی شصت و هفتاد و هشتاد و نود!
هنوز هم جای سوال است که این آبنبات‌ها برای چه گروه سنی تولید شده بود.
دهه‌ی شصتی‌ها و هفتادی‌ها هوش خود را مدیون این شیرخشک‌ها هستند.
منبع: بنیتا
