تجربه دینی از دیدگاه علامه محمّد اقبال، تماس مستقیم «من بشری» با «من مطلق نهایی» است. از لحاظ ادلّه معرفت شناسانه، تنها تفاوت تجربه دینی با سایر تجارب، در درونی، زودگذر، انفعالی، و انتقال ناپذیر بودن آن است. به این معنی، یک رویداد شخصی است که می تواند رنگ اجتماعی هم داشته باشد.