تجربه-دینی

چکیده: در این مقاله با ترجیح رویکرد تجربه دینی در مواجهه با حقایق دینی در زمینه اعتقادات، چنین نتیجه گیری می شود که از آنجا که حیطه ادیان و آموزه های ایشان بر اساس تجربیات دینی پایه گذاری شده است و عقلانیت و خردورزی در آن راه ندارد، در زمینه قوانین و نیز حقوق کیفری که مبتنی بر عقلانیت است، تنها باید بر عقل تکیه کرد و از خرد انسانی برای تحدید حدود ...

فلسفه دین، بررسی فلسفی مفاهیم، مباحث و مدعیات دینی و شواهد و استدلال هایی است که در مورد آنها مطرح می شود

بحث «تجربه دینی» دارای ابعاد گوناگونی است و در شاخه های متنوّع دین پژوهیِ نوین از آن بحث می شود. از این رو، برای مشخص کردن جایگاه این بحث در نقشه جهانی دین پژوهی و نیز در نقشه منطقه ای فلسفه دین، ضروری است نگاهی هر چند گذرا به شاخه های گوناگون دین پژوهی معاصر بیفکنیم.

آیا اندیشه عرفانی رهیافتی سامانمند در باره رمز و راز کشف و شهود، فراروی پژوهشگران می نهد؟ آیا عناصر بنیادین این اندیشه توان پاسخگویی به پرسشهای گوناگون درباب مکاشفات عرفانی را در اختیار می گذارد؟

انسانها در فرهنگهای مختلف مدعی داشتن تجربه هایی هستند که متفاوت و متمایز از تجربه های عادی بشرند

(2) عرفای اسلامی با دو اصطلاح سرو کار دارند: احوال و مقامات.

در بحثهای گذشته، جایگاه تجربه دینی را در میان براهین پسینی مطرح و فرق آن را با تجربه اخلاقی و تجربه استحسانی و رابطه آن با سکولاریسم - که یکی گرایش به خدامحوری و دیگری گرایش به دنیامحوری یا انسان محوری یا علم محوری یا هر سه را دارد - بیان کردیم و البته همه از نگاه غرب بود

انسان، به لحاظ محدودیتهای معرفتی خود، قادر نیست کمال خود را در همه جهات تشخیص دهد؛ لذا خداوند متعال، «وحی» را به عنوان ابزار شناخت و معرفت، در اختیار بشر گذارده است.

مفهوم «وحی» یکی از مفاهیم مهم و اساسی ادیان ابراهیمی است که این ادیان را از مکاتب بشری متمایز می سازد

شنیدن واژه ی آزمون دینی برای ما خاوریان، دور از شگفت نیست; زیرا ما این واژه را در زیر و رو کردن مسائل مادی و پدیده های طبیعی، به کار می بریم