تقیه

مقدمه دانش پرونده ی علمی غنی در خصوص موضوعات مورد تحقیق برای هر پژوهشگری از الزامات مهم محسوب می شود

پایان نامه های تقیه 1) صالحی زاده، هادی، تقیه در اسلام، دانشگاه امام صادق (علیه السلام). چکیده: هدف از این پژوهش، توضیح و تشریح تقیه به عنوان یک اصل عقلانی مورد استفاده ی بشر است که شرع مقدس اسلام نیز به خاطر وجود موانع و مشکلات فراوان بر سر راه خود برای دعوت به سوی یگانه پرستی و پیش برد احکام، بر آن صحه گذاشته است

مقاله شناسی توصیفی تقیه 1) طاهری، سید محمود (1387)، امام صادق (علیه السلام) و تقیه، مبلغان، ش 17. چکیده: یکی از شیوه های حفظ اسلام و تشیع، تقیه ی به جا و به موقع بوده است

چکیده نویسنده در این نوشتار ابتدا به نمونه های متمایزی از تقیه ی امامان شیعه (علیه السلام) اشاره می کند تا شناختی کامل از عینیت آن به دست آید، آن گاه دو پاره ی زمانی را به عنوان دو دوره از تقیه امامان شیعه (علیهم السلام) در چشم انداز خود قرار داده است: عصر اموی - مروانی و عصر عباسی

بازبینی ضرورت تقیه در دو فصل روبرو با مروری در تاریخ اسلام و مطالعه روی جریان های موجود در می یابیم که به کارگیری روش تقیه به منظور حفظ تشیع پس از شهادت امام علی (علیه السلام) به دلیل حاکمیت جور و فشارهای سیاسی شدت گرفته و دوره ی نخست آن تا اواسط عمر امام باقر (علیه السلام) ادامه یافته است

  دوره ی دوم: از امام صادق (علیه السلام) تا امام عسکری (علیه السلام) نخست، نگاهی به وخامت اوضاع شیعیان در دوره ی عباسی دو سند زیر نشان می دهد که شیعه در دوره ی عباسی در چه وضعیتی از وحشت بر جان خود به سر می برده اند

امام رضا (علیه السلام) در تنگنای قافیه ی حکومت عباسی امام رضا (علیه السلام) در عهد حکومت هارون، پس از شهادت پدر بزرگوارش (علیه السلام)، عهد امامت را پذیرا باشد

امام صادق (علیه السلام) نظام سازی و تشکیلات امام صادق (علیه السلام) با عنایت به تجربه و کار سخت نیروسازی دو امام قبل از خود، زمینه را مساعد نتیجه گیری از تلاش های انجام شده یافت و تصمیم به تحقیق بخشیدن اهداف آنان گرفت، زیرا آن بزرگواران در طول این مدت توانسته بودند شیعه را به سازماندهی نسبتاً مطلوبی برسانند، به خصوص امام باقر (علیه السلام) که ن ...

واهمه ی قدرت حاکم از ظهور مهدی در دوره ی عسکریین (علیه السلام) وقتی با دیده ی تأمل به تاریخ اسلام پس از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می نگریم به مسأله ای می رسیم که آموزه ی معروف تکرار تاریخ را تداعی می کند و آن واهمه ای است که در قدرت حاکم از ظهور منجی رخ می دهد و تلاش های مذبوحانه ای که برای جلوگیری از وقوع حادثه توسط آن انجام می گ ...

  چکیده نویسنده این نوشتار در پی آن است که روشن نماید تقیه، به عنوان یک تز عقیدتی - عملی در اسلام و جزء لاینفک مذهب تشیع، زمانی می تواند منشأ اثر و سازنده باشد که همچون فرهنگ در ذهن یکایک افراد مؤمن جای گرفته باشد