خواندنی ها برچسب :

جاذبه-های-تاریخی-ندوشن

این اثر در تاریخ 22 مرداد 1384 با شمارهٔ ثبت 13022 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. برج چهار در،دارای پلان مربع شکل است و در یک طبقه ساخته شده، البته از پشت بام آن هم برای دشتبانی استفاده می‌شده است
منارجنبان مسجد جامع ندوشن همچنان در انتظار مرمت و بازسازی است . این منار جنبان که در بافت قدیم این شهر واقع شده است از آجر و ملاتی به نام ساروج ساخته شده است ، ارتفاع آن 25 متر ، قطر آن 3 متر و دارای 34 پله چوبی است
مسجد جامع ندوشن دارای مناره ای است به ارتفاع 20 متر که در دوره صفویه به آن اضافه شده است این مناره 60 پله ای با نمائی آجری و گلدسته آجر لعابدار، با منارجنبان اصفهان هنرنمایی می کند که در اذان سه وقت و مراسم وداع آخر ماه مبارک رمضان از آن استفاده می شود مسجد جامع ندوشن مربوط به سده 8 ه
ساختمانی است از خشت ، گل ، آجر ، نمای داخلی بنا از آجرفرشی است که با گچ بند کش شده است . محوطه ای که مقبره در آن قرار دارد پوششی دارد گنبدی و غرفه هایی کوچک در پیرامون آن بنا شده است که مؤلف یادگارهای یزد قدمت این بنا را عصر صفوی ذکر کرده است .
“ندوشن”، آثار و بناهای تاریخی ای دارد که یکی از آن ها، «مسجد جامع ندوشن» است. این مسجد نیز مانند بیشتر مساجد جامع، موزه ای است از عناصر معماری، سرستون های چوبی کنده کاری شده، ستون های سنگی، درهای چوبی تزیین شده، کتیبه های سنگی و کتاب های خطی.
آب انبار امامزاده که نوع مصالح و خصوصیات معماری بنا نشان از قدمت بیش از سیصد سال آن دارد واقع شدن بنا در کنار امامزاده‌ای متعلق به دوران صفوی نیز به تعیین قدمت بنا در عهد صفوی قطعیت بیشتری می‌دهد
آب انبار بوستان ندوشن -مصالح به کار رفته در آب انبار بوستان خشت و گل، آجر، سنگ و دیمه (اندودی متشکل از خاکستر و آهک برای آب بندی) است
قدمت بنا که به دوران قاجار باز می‌گردد، موقعیت آن که در میانه کشتزارهای ندوشن واقع است و کارکرد آب انبار و فضای جانبی آن در کشاورزی سنتی را می‌توان از ویژگی‌های قابل توجه آب انبار خرمن زار بر شمرد
آب انبار میدادان مربوط به دوره زند – دوره افشار است و در ندوشن، روبروی حسینیه علیا واقع شده و این اثر در تاریخ 11 مرداد 1384 با شماره ثبت 12357 بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این آب انبار در محله پایین یا توده در کنار مسجد جامع ندوشن واقع شده است که قدمت آن را به عصر صفوی نسبت می دهند