مالک

مایه حیات همه موجودات عالم(1) و سیّد و آقای نوشیدنی های دنیا و آخرت(2) آب است. زمین به وسیله آب احیاء می گردد و موجودات زنده را به تحرک درمی آورد.(3) همه نباتات و گیاهان نتیجه آب اند، ساقه ها، برگ ها، دانه ها، خوشه های خرما، باغ های انگور، زیتون و انار، همه از ثمرات آب است.(4)

معنای لغوی: معنای لغوی اباحه در مدخل اباحه«1» به تفصیل بیان شده است.

فقها در لابه لای بحث های متفرقه ابواب فقهی، بعضی از حدود مربوط به اباحه ثانویه را(اباحه ای که بعد از عروض عناوینی چون اضطرار، عسر، حرج، مشقت، تقیه، جنون و غیره، با برداشتن تکلیف حاصل می شود) ذکر کرده اند. مهم ترین آنها عبارتند از:

اگر فرایند تعامل میان سیستم های حقوقی، به گونه ای صحیح، اصولی و حساب شده صورت گیرد، می تواند به رشد و بالندگی حقوق کشور کمک شایانی کند

از جمله قواعد فقهی مربوط به ضمان قهری(مسوولیت مدنی)() بدل حیلوله است. این قاعده همانند دیگر قواعد فقهی بخش ضمان ها در تامین حقوق، امنیت و سالم سازی روابط اقتصادی نقش بسزایی دارد

دایره ملکیت نزد عقلا به تدریج از دایره اشخاص فراتر رفته است. از یک طرف، اعیان خارجی و از سوی دیگر، عنوان های عامی را در بر گرفته که به گروهی از مردم ناظر است چنان که امروزه از ناحیه دیگر، عناوین معنوی و اعتباری محض را نیز در برگرفته است

موءلف در این عنوان قاعده اتلاف را که یکی از اسباب ضمان است،مورد بحث قرارداده است: اهم مطالب این عنوان به شرح ذیل است:

 مرحوم آیة شیخ حسین حلی فقیهی وارسته، ژرف اندیش و زمان شناس بود، او در آن روزگار حوزه نجف، پرسمانهای نوپیدا و مورد نیاز جامعه را موضوع درس خارج خویش قرار داد و با مهارتی ویژه احکام فقهی آن را از لابه لای متون ومنابع دینی بر آورد

محمد رحمانی فقیه بلند پایه و اصولی ژرف نگر، حضرت آیت اللّه شیخ حسین حلی، طاب ثراه، از عالمان و مجتهدان وارسته حوزه علمیه نجف بود و دارای تالیفات دقیق و عالمانه و افکار نو

این اسم در قرآن یک بار و به عنوان وصف خدا وارد شده است، چنان که می فرماید: