آیت-الله-محمدی-گیلانی

مرتضی الویری در حالی نقش خود در تصویب نظارت استصوابی شورای نگهبان بر انتخابات مجلس، در دوره اول مجلس شورای اسلامی را حاشا می کند، که اسناد تاریخی خلاف این ادعا را اثبات می‌کنند.

در هر فقره از فقرات این مناجات شریفه، عطیه ای یا عطایائی از خداوند بخشنده، مسألت گردیده که هر یک بدیع و در مطلوبیت کامل و ممتاز است

دعا که در روایات مأثوره از رسول اللّه و عترت اطهار علیهم السّلام به عنوان «مخّ العباده» تعبیر شده، حقیقت آن، خواسته و مسألت فطرت است که در مرحله اندیشه منعکس می گردد و زبان، ترجمان آن موج و حاجت برخاسته از ضمیر است و چنانچه مطالب خواسته شده در دعا غیر از این باشد، یعنی از فطرت نجوشیده و زبان و ضمیر با یکدیگر هماهنگ نباشند چنان دعایی دع ...

پی جویی در موارد استعمال لفظ «ولایت» روشن می کند که معنای اصلی و موضوع له حقیقی آن قرب و نزدیکی است، و بدیهی است که وضع الفاظ برای تفهیم مقاصد در معیشت اجتماعی یک وسیله ضروری است، چه انسان موجودی است که بالفطره ناگزیر از زندگی اجتماعی و تعاونی است و چنین معیشتی، نیازمند به اظهار آنچه در ضمیر دارد می باشد، و از این روی خدای قاضی الحاجات ...

مطلوب اعلی در این فصل از مناجات، استقرار ابدی در آستان رضای خداوند متعال است

وارستگی از غیر و پیوستگی به آستان او

ظرافت در گفتار و کردار از نعمتهای بزرگ الهی است که کمتر کسی را به این موهبت عظمی مخصوص می گرداند، گاهی ظرافت در لباس وقار و ابهت، و گاهی در فروتنی و افتادگی، و گاهی در پوشش فخامت و صلابت و دیگر گه در زی مقابل آنها تجلّی می کند و در هر حال، مغناطیس جانهاست.

راغب در مفردات می گوید: «التوکل یقال علی وجهین: یقال: توکلت لفلان بمعنی تولیت له و توکلت علیه بمعنی اعتمدته».

موضوع مهمّی که در این فرازهای از مناجات مورد بحث، جلب توجّه می کند، موضوعی است که فراز:«جرت علی نفسی فی النّظر لها» در بردارد

از عنایتهای خداوند حکیم در نظام هستی، موهبت ستر و پوشش در میان موجودات است