امام-صادق(ع)

مجموعه حاضر، تلاشی ویژه جهت شناساندن چهره پرفروغ امام صادق(ع)در چهلمین شماره ماهنامه است; آنچه در پیش رو دارید فهرست مقالات شماره قبل کوثر درباره امام صادق(ع) است.

زبان رسای اسلام بود و مبین شریعت مصطفی(ص).

یک مکتب جامع و فراگیر و فرازمانی می بایست به گونه ای دارای انعطاف باشد که در هر شرایط نیازهای جوامع انسانی را برآورده سازد

یکی از آثار گرانبهای مکتوب امام صادق علیه السلام که برای اصحاب و شیعیان آن بزرگوار به یادگار مانده است, رساله­ای است که محدث و دانشور بزرگ اسلامی ملامحسن فیض کاشانی1 در پایان کتاب وافی نقل کرده است

صبّروا النفس علی البلاء فی الدنی

خداوند پیامبر اسلام(ص) و اهلبیت عصمت و طهارت(ع) را از هرگونه آلودگی منزّه فرموده است و به همین دلیل، آنان می توانند به طور کامل با روح و جان خود با قرآن در ارتباط باشند و تجلّی خداوند را در قرآن مشاهده کنند؛ در حالی که دیگران از شهود کامل جلوه حق بی بهره اند.

امامان معصوم (ع) برای فهم معانی قرآن و توجّه دادن به مفاهیم آن،مجموعه ایات را در نظر می گرفتند و به یک جمع بندی می رسیدند و در برابر کسانی که ـ از روی شیطنت ـ یک آیه را در نظر می گرفتند و مطلبی را مطرح و بر آن ایراد می گرفتند ،جواب این افراد را با ایات می دادند.

در راستای فلسفه وظیفه الهی، ائمه علیهم السلام برای تحقق حکومت اسلامی جدیت و تلاش فراوانی داشتند. امام صادق(ع) علاوه بر نهضت علمی و فکری که در جامعه ایجاد نمود; اهتمام خاصی به نظام رهبری و امامت اصیل اسلامی داشت

پیشوای ششم شیعیان، حضرت ابوعبدالله جعفر بن محمد صادق علیه السلام، در سپیده دم روز دوشنبه،17 ربیع الاول سال 83 ق در مدینة الرسول از دامان پاک - ام فروه - بانوی بزرگ از خاندانی شرافتمند، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر از فقهای هفتگانه مدینه، پا به عرصه وجود نهاد.

مذهب شیعه همواره با نام مبارک امام صادق(ع) همراه است. برای پاسخ به این سؤال که چرا از میان امامان شیعه:، مکتب اهل بیت را مکتب جعفری نامیده اند، باید دوران امامت آن بزرگوار به دقت بررسی گردد.