امیرالمؤمنین-علیه‌السلام

مجوز شرعی علنی بودن اجرای حدود چیست و گستره علنی بودن آن تا کجاست؟ نگاه کتاب و سنت در این موضوع چگونه است؟ دلایل موافقان و مخالفان اجرای علنی حدود کدام است؟ اینها پرسشهایی است که نگارنده در صدد پاسخ به آنها بوده و در دو مقام، همراه با طرح نظریه های فقها و کارشناسان حقوقی و بررسی آنها، اجرای علنی حدود را مجاز دانسته و به آثار مثبت و منفی فردی و ...

همان طوری که امیرالمؤمنین علیه السلام زندگی را -چه در دوره خلافت و چه قبل از خلافت- به زهد و پارسایی گذرانیده است، از کارگزاران و قضات نیز انتظار دارد که زندگی را به زهد و پارسایی بگذرانند.

می گویند: «همه را دندان به ترشی کند شود، مگر قاضی را که به شیرینی»!

درباره اینکه شناخت خدا، مبنای شناخت وظائف انسان است، سخن گفتیم و محور بحث را کلام پرمحتوای امیرالمؤمنین علیه السلام قرار دادیم که در افاضاتش به کمیل، مردم را سه دسته کرد.

در دو بخش گذشته این سلسله بحث ها، انتقادهای امیرمؤمنان علیه السلام را نخست در قالب نقد عام «مربوط به سه خلیفه قبلی » و سپس بخشی دیگر از آن را که در قالب نقد خاس «مربوط به خلیفه اول » است، از نظر خوانندگان گرامی گذراندیم، اینک دنباله بحث نقد خاص علیهم السلام

در بامداد روز دوشنبه 25/3/2003م بر آن شدم تا به کتابخانه عمومی امام امیرالمؤمنین علیه السلام بروم. از درِ باب القبله صحنِ امیرالمؤمنین وارد خیابان رسول شدم و از پله های سنگی بازار کوچک «حُوَیش» بالا رفتم و از کتابخانه عمومیِ حکیم و مسجد هندی و کوچه های فرعی بازار گذشتم

در بخش پیشین مقاله روشن شد که نظریه ی «انفجار بزرگ » با اشکالات متعدد روبه رو است و تاکنون هیچ یک از اشکال ها پاسخ قطعی نیافته اند.

به دنبال فساد مالی و اداری وسیع دستگاه خلافت عثمان، شورش گسترده ای در مصر و کوفه و مدینه بر ضدّ وی شکل گرفت و سرانجام به قتل وی منجر گردید.

می گویند: «همه را دندان به ترشی کند شود، مگر قاضی را که به شیرینی»!

بحثی که فراروی ماست بررسی کلمات امیرالمؤمنین علی علیه السلام در زمینه صفات خداوند است.بدین رو، طبع بحث اقتضا می کند پژوهش ما صرفا نقلی باشد، اما - چنان که خواهد آمد - امیرالمؤمنین علیه السلام، خود در توصیفاتشان، به عقل و دریافت های عقلی استناد کرده اند