تفسیر

میبدی در شرح عرفانی حروف بسم نیز گوید: البا: بهاءالله، والسین: سناءالله، و المیم: ملک الله. از روی اشارت بر مذاق خداوند معرفت: باء بسم الله اشارت دارد به بهاء احدیت سین: به سناء صمدیت

عارف نامی محیی الدّین بن عربی در تفسیر عرفانی خود بر قرآن کریم به تأویل حرفی بسم الله الرحمن الرحیم پرداخته و دیبای سخن را چنین بر پیکر عروس عرفان انداخته است که: «ههنا لطیفة، و هی أن الأنبیاء علیهم السلام وضعوا حروف التهجّی بأزای مراتب الموجودات، و قد وجدت فی ایام عیسی علیه الصلوة و السلام، و امیرالمؤمنین علی علیه السلام، و بعض الصحابة ما ی ...

روزبهان بقلی، آن عارف نامی از گذشتگان، دلیلی عرفانی را برای آمدن بسم الله و نیامدن بالله نقل کرده است که: و قیل ان بسم یبی به کلّ الخلق فلو افتتح کتابه باسمه لذات تحته حقیقة الخلائق الا من کان محفوظا؛ من نبی او ولی

چکیده: وقف و ابتدا به عنوان یکی از فنون مهم تلاوت، از یک سو ارتباط عمیقی با وجوه مختلف تفسیر دارد و از سوی دیگر بر القا و فهم معنای آیه به شنونده، تأثیر بسزایی دارد

2- تحلیل تفسیری وجه دوم: وقف بر «الله» و ابتدا از «فی السّموات»   وقف بر «الله» و ابتدا از «فی السّموات» بر اساس آن است که اعراب جمله اول شامل: مبتدا (هو) و خبر ( الله) باشد

نمونه دوم: سوره قصص، آیه 25   «فجاءته إحداهما تمشی علی استحیاء قالت إن أبی یدعوک لیجزیک اجر ما سقیت لنا فلما جاءه و قص علیه القصص قال لا تخف نجوت من القوم الظالمین» توضیح: آیه، مربوط به داستان موسی و دختران شعیب است

نمونه سوم: سوره روم، آیه 47   «و لقد ارسلنا من قبلک رسلا الی قومهم فجاءوهم بالبینات فانتقمنا من الذین اجرموا و کان حقا علینا نصرالمومنین» توضیح آیه مورد بحث جهت تسلی و دلداری به پیامبر (ص) است ( قاسمی، 19/8)؛ که ای پیامبر، قبل از تو نیز پیامبران، معجزات و دلائل روشنی را برای مردم آوردند، ولی همیشه با دو گروه متفاوت روبرو بودند

منشور بهره‌وری قرآن کریم در سوره‌ عصر گزارش شده است. استفاده‌ بهینه از عمر به عنوان تنها سرمایه‌ زندگی؛ ایمان، به عنوان قوه‌ محرکه‌ و معدن انگیزه‌سازیِ انسان که به همراه معرفت، عبادت و یقین موجب افزایش نامحدود بهره‌وری در افکار، کردار و گفتار انسان می‌شود

عبدالقاهر جرجانی در میان عالمان و محققان فرهنگ اسلامی، بیشتر و بیشتر از هر دانشی به بلاغت شهره است. بلندآوازگی وی دراین دانش، مرهون دو کتاب بسیار مهم اسرار البلاغه و دلائل الاعجاز اوست

218-نتیجه تدبر و تفکر و تعقل در آیات چیزی جز تفسیر عقلی و اجتهادی نخواهد بود. 219-”أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا” (محمد/24)