اصولا یک
تربیت صحیح در دو جبهه تلاش می کند. جبهه ای که در آن امر به خوبیها و رعایت امور
پسندیده است وجبهه ای دیگر که در آن نهی از انجام امورناپسند است. همانگونه که
تشویق و تقدیربرای ایجاد حرکت و واداشتن فرد به اعمال پسندیده لازم است، وجود
قاطعیت وملامت و هشدار و حتی گاهی تنبیه برای جلوگیری از انجام کارهای ناروا
ضروری است.