تکلیف

آقای سروش در سخنانی فقه را تکلیف گردونه حق گرا خوانده و در مقابل، جهان مدرن را با این ویژگی که آدمی را محق می داند نه مکلف، حق گرا دانسته است. ایشان با استناد به تعبیر اقبال لاهوری در فلسفه خاتمیت، اعتقاد به امامت و مهدویت را آن چنان که در شیعه مطرح است، در تعارض با خاتمیت دانسته است.

پر پیداست که شرع را احکامی است و این احکام برای همه زمانها و همه انسانهاست; نه به دوران حیات پیامبر خداصلی الله علیه وآله محدود می شود و نه به دوره حضور امامان علیهم السلام.

آموزه هایی چون ایمان به خدا، فرهنگ ایثار و شهادت با تشکیل حکومت دینی در جامعه ما جلوه گر شد; از این رو استکبار جهانی تهاجم فرهنگی گسترده ای علیه نظام اسلامی آغاز کرد و یکی از محورهای اصلی این تهاجم، عرصه حکومت دینی است که متاسفانه برخی از نشریات و مطبوعات داخلی نیز به طرح شبهات در این عرصه می پردازند

«به نظر می رسد که اصل انتخاب (هرانتخابی) با مکلف کردن انتخابگران تعارض داشته باشد چرا که در این صورت اساسا انتخاب منتفی و بی معنی است

در شماره بیست وشش مجله کیان مقاله ای از آقای دکتر سروش با عنوان معنا و مبنای سکولاریزم منتشر شد که در ذیل آن مسائل بسیار مطرح شده که به گمان نگارنده ربط چندانی با عنوان مقاله ندارد، ولی هدف اصلی در واقع طرح آن مسائل است: مقصود تویی کعبه وبتخانه بهانه

در عصری زندگی می کنیم که بسیاری از مقبولات و مسلمات گذشتگان، مورد چون و چرا واقع شده و به اصطلاح زیر سؤال رفته است

در شماره ی قبل به مناسبت سال پربرکت امام علی علیه السلام بحثی داشتیم درباره براهین وجود شناختی و جهان شناختی در نهج البلاغه، ارتباط این بحث، با سلسله مقالات حق و باطل معلوم بود

بیشتر متکلمان در استدلال بر حسن یا وجوب آن نگاهی غایت انگارانه داشته اند: تکلیف نیکوست از آن رو که برای آدمی ثواب عظیم به ارمغان می آورد، در واقع، او چیزی می دهد و در برابر، بهره ای می برد

بعضیها اخلاق و حقوق را بسان دو دایره ای دانسته اند که در پاره ای نقاط یکدیگر را قطع می کنند، مگر این که ادعا شود که اطاعت از قوانین و دولت مشروع از قواعد اخلاقی است زیرا در این صورت هیچ تفاوتی میان اخلاق و حقوق باقی نمی ماند (1) .

در شماره ی قبل به مناسبت سال پربرکت امام علی علیه السلام بحثی داشتیم درباره براهین وجود شناختی و جهان شناختی در نهج البلاغه، ارتباط این بحث، با سلسله مقالات حق و باطل معلوم بود