خوارج

سومین و آخرین جناح های کوفی، قرّایی بودند که بعداً خارجی شدند.(103) وضع این گروه همچون وضع قرّاء در زمان عثمان بود

همانوری که بیان گردید پس از شهادت امام، کوفه در برگیرنده طبقات مختلف فکری بود: اکثریتی که بی تفاوت بودند، کسانی که معاویه را برگزیدند، و کسانی که خارجی و یا شیعه امام علی (ع) بودند

از آنجا که عصر امام باقر علیه السلام ، روزگار برخورد اندیشه های اسلامی و غیر اسلامی بود، مناظرات زیادی بین دانشمندان ادیان مختلف با امام از سوی دربار سازمان دهی شد و آخرین حکمرانان بنی امیه این سیاست کهنه و شکست خورده را بار دیگر از سر گرفتند

پیدایش فرقه های انحرافی، مسئله ای بود که پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم به آن هشدار داده و با تعیین محوریّت امامان معصوم علیهم السلام، برای رفع این خطر اقدام نموده بود. اینک به بعضی از این جریان های فکری منحرف در زمان امام باقرعلیه السلام اشاره می کنیم:

از آن جا که عصر امام باقر(علیه السلام)، روزگار برخورد اندیشه های اسلامی و غیراسلامی بود، دربارِ بنی امیه، مناظرات زیادی بین دانشمندان ادیان مختلف با امام سازمان دهی کرد و آخرین حکمرانان بنی امیه این سیاست کهنه و شکست خورده را بار دیگر از سر گرفتند.

این، رویارویی دو سپاه، ایستادن دو گروه و تقابل دو شمشیر در مقابل هم نیست؛ این، تجلی جدایی حق از باطل است. سرسپردگان حقیقت، به استقامت راستین ذوالفقار تکیه دارند و آن سو، دل سپردگان ظواهر، چشم به پیشانی های پینه بسته هم دوخته اند؛ غافل از این که مهر ابطالی بیش، بر خود نساخته اند.

خوارج، از گروههای جنجال آفرین قرون نخستین تاریخ اسلام، گاه با اندکی هوادار، به دلیل خصلتهای ویژه وبی باکی نشأت گرفته از جمود و عصبیّت، تنشهای مهمی در پهنه سیاسی و اعتقادی مسلمانان پدید آوردند

(136-215).الأمیر العلاّمه ابو سعید بن نشوان الحمیری.متوفّای 573.تحقیق کامل مصطفی.

اگرچه نویسندگان ایرانی معاصر محمد بن عبدالوهاب [1]و برخی از نویسندگان عثمانی، وی را حنفی مذهب دانسته اند[2] ولی با توجه به نحوه تعلیمات او و موافق بودن آنها با مذهب حنبلی و این که پدرش و برادرش از علمای حنبلی بودند و پیروانش همواره خود را حنبلی می دانسته اند، دیگر شکی باقی نمی ماند که بنیانگذار مسلک وهابیت در آغاز امر، مذهب حنبلی داشته است و این م ...

هر ناحیه از جهان که انسان در آن یافت می شود، با سیره علی بن ابیطالب پیوند دارد، چرا که مخاطب سیره علی (ع)، انسان است . و در هر جا که دلاوری و بزرگی مورد خطاب قرار گیرد یا عاطفه ای برانگیخته شود، سیره علی در آنجا حضور دارد .